Neric-Club.Com
  สารบัญเว็บไซต์
  ทรัพยากรคลับ
  พิพิธภัณฑ์หุ่นกระดาษ
  เปิดประตูสู่อาเซียน@
  พันธกิจขยายผล
  ชุมชนคนสร้างสื่อ
  คลีนิคสุขภาพ
  บริหารจิต
  ห้องข่าว
  ตลาดวิชา
   นิตยสารออนไลน์
  วรรณกรรมเพื่อเยาวชน
  ลมหายใจของใบไม้
  เรื่องสั้นปันเหงา
  อังกฤษท่องเที่ยว
  อนุรักษ์ไทย
  ศิลปวัฒนธรรมไทย
  ต้นไม้ใบหญ้า
  สายลม แสงแดด
  เตือนภัย
  ห้องทดลอง
  วิถีไทยออนไลน์
   มุมเบ็ดเตล็ด
  เพลงหวานวันวาน
  คอมพิวเตอร์
  ความงาม
  รักคนรักโลก
  วิถีพอเพียง
  สัตว์เลี้ยง
  ถนนดนตรี
  ตามใจไปค้นฝัน
  วิถีไทยออนไลน์
"ในยุคสมัยแห่งโลกแฟนตาซี ปลาใหญ่ไม่ทันกินปลาเล็ก ปลาเร็วไม่ทันกินปลาช้า ปลาตะกละฮุบเหยื่อโผงโผง โง่ยังเป็นเหยื่อคนฉลาด อ่อนแอเป็นเหยื่อคนเข้มแข็ง คนวิถึใหม่ต้องฉลาด เข้มแข็ง เสียงดัง มีเงินเป็นอาวุธ
ดูผลโหวด
 
 

'องค์ความรู้ในโลกนี้มีมากมาย
เหมือนใบไม้ในป่าใหญ่
มนุษย์เราเรียนรู้ได้
แค่ใบไม้หนึ่งกำมือของตนเอง
ผู้ใดเผยแผ่ความรู้
อันเป็นวิทยาทานแก่ผู้อื่น
นั่นคือกุศลอันใหญ่ยิ่ง'
 
องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า












           




             ซ่อมได้ 


สถิติผู้เยี่ยมชมเวปไซต์
13997505  

ลมหายใจของใบไม้

แมงป่องในถุงเท้า
 
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ถูกตำหนิอย่างไม่รู้สาเหตุ
แต่ในทุกครั้งฉันหาต้นสายปลายเหตุและต้นตอพบได้ด้วยตัวเอง
ฉันตอบโต้ทันที-ทันควันและเคลียร์ทุกอย่างกระจ่างเสมอ ก็ไม่ได้เกิดมาให้ใครรังแก!!
แต่คราวนี้ฉันใช้เวลาครึ่งวันกับอีกหนึ่งคืน
 
สมองบางส่วนชำรุดไปตามกาลเวลา หรือไร
เปล่า..ไม่ใช่.. แต่เพราะต้นตอนั่นต่างหาก เหลือเชื่อ....
ประโยค "มันแปลกแปลกมาตั้งแต่ต้องมีการสาบานกันนั่นแล้ว" ทำฉันเขว
ก็ฉันเคยเห็นด้วยกับสาเหตุของเรื่องราวมากมายที่ที่มีที่มาเดียวกัน งูพิษ!!
 
ฉันนึกต้นตอวุ่นวายจากจุดนั้น จุดนี้
แต่กลับมองข้ามแมงป่องในถุงเท้าไปเสียได้
ยิ่งทำให้มองเห็นสาเหตุความระส่ำระสายอย่างชัดเจนในช่วงเวลาหลายปี
“คนที่มากับเรา เค้าอิจฉาเรา “ เพิ่งเข้าใจกระจ่างตอนนี้เอง
 
ในความนิ่งนิ่งของฉันมักถูกหลายมือคว้าเอาไปเป็นเกราะป้องกันตัวเอง
ใครขัดแย้งกันอะไรยังไง ต้องลากเอาฉันเข้าไปเป็นข้ออ้าง
ให้ฉันต้องเป็นหนังหน้าไฟอยู่หลายกรณี
จนในที่สุด ภาพลักษณ์ของฉันวันนี้ "ทำตัวสำคัญ"
มันน่าจะใช่ไหม...ฉันเลือกที่จะไม่ปฏิเสธ..
 
ถ้าเราไม่ศรัทธาในตัวเองแล้วจะหวังให้ใครมาเชื่อถือศรัทธา
เพียงแต่ฉันยังรู้จักให้เกียรติคนอื่น รู้ว่าเมื่อไรควรรับเมื่อไรควรให้
ในชีวิต ฉันไม่เคยเอาเปรียบคนอื่น ไม่เอาผลงานคนอื่นมาเป็นผลงานตัวเอง
ในขณะเดียวกันผลงานของฉันย่อมไม่ปล่อยให้ใครช่วงชิงโดยง่าย
 
ฉันรู้หลายคนอยากได้งานของฉัน
แต่เขาลืมคิดไปว่ากว่าฉันจะมาถึงตรงนี้ได้ ต้องผ่านกระบวนการอะไร
จุดที่ฉันยืนนี้ใช่ว่าใครใครก็เข้ามาได้ที่ไหนกัน
มันหมายถึงเครดิตการทำงานของฉัน
ประสบการณ์ทั้งชีวิตของฉันต่างหาก
 

เคยได้ยินพุทธวจนบทนี้ไหม

The good shine from far away
Just as the Himalayan peaks.
The wicked are not seen, though near,
Just as an arrow shot at night

คนดี ย่อมปรากฎเด่น เหมือนภูเขาหิมพานต์
คนไม่ดี ถึงอยู่ใกล้ ก็ไม่ปรากฎ
เหมือนลูกศรที่เขายิงไปในราตรี
 
ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน ใกล้ไกลเพียงไร
ชื่อเสียงของฉันเป็นที่ปรากฏ ผลงานเป็นที่ประจักษ์มาเสมอ
ใครบางคนพูดทั้งต่อหน้าและลับหลัง ” คนจะดังอยู่ที่ไหนก็ดัง”
 
ฉันสร้างเกียรติประวัติของฉันมาอย่างต่อเนื่อง
เปิดบันทึกประวัติการทำงานของฉันดูหน่อยซี
เธอไม่รู้จักให้เกียรติคนอื่น ไม่เปิดใจยอมรับคนอื่นโลกมันแคบไปไหม
เปิดใจกว้างอีกหน่อย แล้วเธอจะมองเห็นโลกกว้างไกลกว่าที่คิด
 
วันนี้ฉันได้ต่อสู้เพื่อตัวเองแล้ว
ให้เธอได้รับรู้ว่า คนเรามีความสามารถไม่เหมือนกัน
และการแสดงออกย่อมต้องแตกต่างกันด้วย
เธอเห็นวิธีการแสดงออกของฉันไหม
"มีความรู้ความสามารถแต่ไม่แสดงออก" มันยังใช่ข้อด้อยของฉันไหม
ใครใครพูดกันเสมอ อย่ายกตนข่มท่าน สาเหตุนี้มั้ยสังคมไทยไม่พัฒนา
สาเหตุนี้ไหมคนรุ่นใหม่ต่างได้ออกมาโฆษณาความรู้ความสามารถตนเอง
เต็มบ้านเต็มเมือง....
 
วันนี้ฉันแสดงความสามารถของฉันให้เป็นที่ประจักษ์แล้ว
เธอล่ะ ทำได้อย่างฉันไหม ทำได้เกือบเท่าฉันหรือยัง
ฉันแค่ค้นหาวิธีเอากระดิ่งมาผูกคอแมวในวันที่ประชาคมหนูถูกรังแก!!
เธอทำได้อย่างฉันไหม เธอทำได้เท่าฉันหรือยัง?
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

"Obstacles are those frightful things you see when you take your eyes off your goals."
- - Anonymous - -

อุปสรรคคือสิ่งที่น่าตกใจก็ต่อเมื่อคุณไม่ได้มองไปที่จุดหมายปลายทาง



หน้าที่ :: 37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47  


Copyright © 2012 Neric-Club.Com All Rights Reserved