ลมหนาวและดาวเดือน
ฝนหยุดหลังจากกระหน่ำมาราวฟ้ารั่วสักช่วงถอนใจเดียว
ฟ้าไร้เมฆ เหมือนคนไร้เพื่อน อย่างนั้นมั้ย?
เจ้าหลงทาง เจ้าค้นหา หรือกำลังปฏิบัติภารกิจหลักกันแน่?
โมกส่งกลิ่นหอมอ่อนๆมาจากมุมไหนสักแห่งใต้ผืนฟ้าเดียวกัน
วายร้ายไวรัสระบาดหนัก ตามแก้ไม่รู้จบ
ล่าสุดเข้า IE ไม่ได้..หงุดหงิดมาก..ก็บริโภคเน็ทเป็นภักษาหาร
คนเคยคุ้นผ่านวาบมาใช้ Teamviewer ซ่อมเครื่องให้สามรอบยังใช้ IE ไม่ได้
คิดถึงใครอีกคนที่ส่ง turbo Note ++ มาให้ทดลองใช้ ตัวนั้นใช่มั้ยที่ใช้ Remote
"ตามหาตัวยากจริง" เคยบอกเธออย่างนี้ "ตามหาด้วยเหรอ?" ถามมาเหมือนน้อยใจ
ระยะหลังฉันไม่ค่อยออนไลน์ก็ให้เป็นเพื่อนคนแรกและคนสุดท้ายแล้วงัย
เมื่อไหร่จะแวะมาดูแลกันอีก
ปกติฉันถนัดใช้ PC มากกว่า notebook วันนี้ PC ป่วยหนัก
เพื่อนแสนดีโผล่หน้ามาทางหน้าต่าง MSN แว่บหนึ่ง แนะนำโหลด firefox
กว่าจะใช้งานได้เกือบครึ่งคืน ห้องสมุด ของฉันก็ยังใช้งานได้ไม่เหมือนเดิม โทรจันสายพันธุ์ใหม่ควบจี๋มาสั่งปิดเครื่อง คิดถึงคนปลายฟ้า
ป่านนี้อยู่ไหนแล้วหนอ ที่ตรงนั้นสบายดีมั้ย?
ในวันเก่าๆที่สดใสเสมอนั้นเธอสอนฉันปราบไวรัส
วันนี้ฉันใช้วิชามารของเธอปราบโทรจัน ! ฉันหลอกล่อเจ้าโทรจันด้วยมิติเวลาอย่างที่เธอสอน
ฉันปรับเวลาตามใจได้เหมือนมีโลกใบเล็กอยู่ในมือ ฉันไม่กลัวเลยโทรจันหลากสายพันธุ์
เหมือนคืนวันเก่าๆหลายปีก่อนที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไม่สนใจดาวเดือน
วันที่บุกเบิกเส้นทางใหม่ในโลกออนไลน์ ฉันพบใครสักคนไหมที่เหมือนคุ้นเคย
เธอ..คนจากปลายฟ้า วันนี้ยังอยู่ที่เดิมมั้ย ? ที่ๆเคยพบอย่างไม่ต้องนัดหมาย
นานเท่าไหร่กันที่ฉันเคยมีใครสักคนที่คุยได้ทุกเรื่องราว
ฉันมีใครกี่คน? แล้วเธอเป็นคนของกี่ใคร ไม่เคยเป็นคำถามในความสนใจ
ฉันคิดว่าเธอไม่สนใจด้วยซ้ำว่าฉันเป็นหญิงหรือชาย
..ในวันคืนที่ระลึกถึงเสมอ.. .. ข้างนอกดาวฉ่ำฟ้า..
ได้ยินเสียงน้ำค้างหยดเผาะต้องยอดหญ้าชัดเจนแต่ฉันพอใจนั่งอุ่นอยู่หน้าจอแก้ว
ชวนกันซนไปตามลิงค์นั่นนี่ ซอกแซกไปตามห้องเล็กห้องน้อย
สนใจทุกเรื่องราวจิปาถะที่เธอแบ่งปัน บางเรื่องเหลวไหล บางเรื่องไม่มีโฟกัส
บางวันพากันมุดห้องแชทที่เธอเริ่มสร้าง ก็เคยสนใจเว็บแชทมาก
แต่มันไม่เหมาะสำหรับฉันเลย
ฉันคนอ่อนไหว และมักเก็บความรู้สึกของคนอื่นมาเป็นของตัวเอง
ร้อนหนาว ทุกข์สุขไปตามอารมณ์ที่กระทบ พลาดเจ็บก็หลายครั้ง
บางวันฉันไร้สาระให้เธอเอ็ดเอาก็ออกจะบ่อยไป บางวันเธอก็มาแบบผีหลอก
แต่นั้นคือประสบการณ์แกร่งของฉัน ที่หาไม่ได้จากตำราเล่มไหนๆ
ถึงวันนี้ฉันไม่เจ็บเพราะแรงกระทบไหวใดใดแล้วมั้ย?
ถึงวันนี้ฉันลืมแล้วมั้ยกับใครสักคนที่บอกรักออนไลน์?
ถึงวันนี่ฉันต้องลืมแล้วมั้ยกับ "รักคุณนะ" ที่ข้ามมาวันฟ้าพร่างดาว
อ้า..อดีตที่ล่วงผ่านไป เคยสนุกสุขใจ
ฤาจักหวนกลับมาเนาว์
โอ้โอ๋..อดีตดังเงา เลือนลางว่างเปล่า
ล่วงดับแล้วลับวับหาย
9/9/2009
ลมหนาวและดาวเดือน
..ดึกดื่นคืนนี้..ลมหนาวพัดโชยมา <![CDATA[&amp;amplt;a href="http://img256.imageshack.us/img256/1525/50474330re4.swf"
target="_blank"&amp;ampgt;http://img256.imageshack.us/img256/1525/50474330re4.swf&amp;amplt;/a&amp;ampgt;]]>
