แค่คิดถึงคุณ..ก็อุ่นใจ          หลายปีก่อนขณะที่กำลังจัดเรียงต้นไม้ในสวนหย่อมหน้าชั้นเรียน ได้ยินกลุ่มลูกศิษย์ตัวน้อยแซว “ปลูกต้นไม้ในหัวใจคน”ฉันแค่แปลกใจเล็กน้อย เอาคำยิ่งใหญ่นี้มาจากไหน ? คนพูดในวัยสิบขวบจะเข้าใจลึกซึ้งได้เพียงไร ฉันไม่รู้ที่มาที่ไป แต่ก็จินตนาการเรื่อยเปื่อย  “ปลูกต้นไม้ในใจคน”  ใครหนอช่างคิดคำหรูๆมาใช้ในภาวะโลกร้อนรุ่มไปทุกหย่อมหญ้า    เหมือนใครบางคนมาทวงถามหาคำตอบของอนาคต  ใครบางคนเหน็บแนมตัดพ้อต่อว่าคนไร้จิตสำนึกสาธารณะ บางใครพยายามขับเคลื่อนความคิดคุณธรรม- จริยธรรม ที่กำลังเลือนหาย รู้สึกเหมือนมีพลังอำนาจที่มองไม่เห็นกำลังพยายามยึดยื้อสัญญามวลชน  หรือมีใครบางคนมาทวงสัญญาแผ่นดิน ? ใครหนอที่เคยบอกว่าดอกไม้แห่งความดีเบ่งบานเสมอในใจองเรา ? วันที่เห็นวีโก้ตราโล่มาจอดเทียบบันไดโรงเรียน ตกใจนึกว่าโดนชำระความ (ก็แอบนินทาเอาไว้แยะในวันเก่าๆ)  แปลกใจหนักก็คนแปลกหน้าที่ย่องมาให้แปลกใจกลุ่มนั้น ไม่ใช่ธรรมดา  ผู้กำกับการตำรวจและคณะชุดใหญ่ จริงๆแล้วฉันเห็นท่านบ่อย ในสารพัดงาน มานั่งนิ่งๆไม่พูดไม่จาทั้งงานกีฬา งานเปิดป้าย งานพิธีน้อยใหญ่ ฯลฯ คราวนั้นมาแปลก..แจกรางวัลประกวดเรียงความ “ปลูกต้นไม้ในใจคน”  มันแปลกยังไง?  ในวัยเด็กของฉันได้รับรางวัลเรียงความมานับครั้งไม่ถ้วน จากคุณครู จากสโมสรไลออนส์ จากสมาคมผู้ปกครอง โรตารี่ ฯลฯ แต่ไม่เคยได้รับรางวัลจากวงการตำรวจเลย ในแฟ้มประวัติไม่เคยมีเกียรติบัตรประทับตราโล่ห์ ในความขี้สงสัย มันเกี่ยวอะไรกัน ? ตำรวจกับป่าไม้ก็คนละขั้ว เรียงความยาเสพติด อาชญากรรม ก็น่าจะมีส่วนเกี่ยวพันบ้างปลูกต้นไม้อย่างเดียวก็พอหยวนบ้างแม้จะช้าไปหน่อย “ต้นไม้ในใจคน” ประหลาดใจ..แต่ก็ดีใจนะ..จริงจริงนะ)  ไม่ว่าเป้าหมายหลักจะปักหมุดไว้อย่างไร ฉันมองเห็นการเพาะหว่านต้นกล้าอื่นๆด้วย การรักการอ่านการเขียน การปลุกจิตสำนึกสาธารณะ บ้าน วัด โรงเรียน คือเป้าหมายหลักของการพัฒนา แต่จะสำเร็จไปได้ยังไงเล่าหากจะไม่ครอบคลุมไปถึงองค์กรหลักของแผ่นดินด้วย เหมือนสัญญานพร้อมรบที่จุดพุ่งขึ้นสว่างไสวบนท้องฟ้าคืนเดือนมืด องค์กรหลักอันเป็นความหวังของแผ่นดินประสานใจรวมพลังเพื่อพลิกฟื้นนโยบาย “แผ่นดินไทย-แผ่นดินธรรม-แผ่นดินทอง” “ต้นไม้ในใจคน” ไช่จะหมายถึงแค่การปลูกป่า รักษ์ต้นน้ำ แต่ฉันให้รวมลึกไปถึงการสร้างจิตสำนึกสาธารณะ ความรับผิดชอบร่วมกัน ในวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณีไทย การศรัทธาในความดี รู้จักยกย่องคนทำความดี ส่งเสริมให้คนดีได้มีโอกาสปกครองคนเลวตามกระแสพระราชดำริ " ธรรมาภิบาล" ศาสตร์และศิลป์ที่ไม่อาจมองข้าม การปลุกจิตสำนึกให้คนไทยรักชาติรักแผ่นดินต้องหยั่งลึกถึงรากเหง้า สถาบันครอบครัวต้องมั่นคงแข็งแรงเพื่อเป็นเบ้าหลอมทรัพยากรที่ดี เหนืออื่นใดคือความรักใคร่สมานสามัคคีของคนในชาติ อันเป็นเหตุผลเดียวที่จะยึดเหนี่ยวให้ชาติอยู่รอดปลอดภัย  ไม่ว่าจะเป็นรัฐนาวาลำใดก็ฝ่าคลื่นฝ่าลมได้ตลอดรอดฝั่ง หวังให้เจตนารมณ์ของโครงการนี้บรรลุผลสำเร็จ และเจริญงอกงามแผ่กิ่งก้านสาขาให้ความร่มเย็น ขยายเผ่าพันธุ์ไปทั้งแผ่นดิน อย่าให้เติบโตเป็นไม้ใหญ่เพื่อรอสัมปทานทำเฟอร์นิเจอร์กำนัลนักการเมือง  วันนี้ลำพังให้ดอกไม้บานในใจเราคงไม่เพียงพอแล้ว เราปลูกเพาะหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความดีงามในหัวใจดวงอื่นๆหรือยัง? "ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน" เรามีตัวอย่างดีดีเพียงพอหรือยัง                วันหนึ่งที่กลับจากสัมมนาขับรถกลับตามลำพัง ไม่มีเวลาสอดส่ายสายตาตามส่วนสัดป่าไม้เหมือนเคย ก็ฉันวันนี้ขยาดกับการขับรถยามค่ำคืนเสียแล้ว บนเส้นทางนั้นเงียบเหงา อย่าว่าแต่รถจะให้แซงเลย แม้แต่สวนทางมาในระยะสามสิบกิโลเมครนั้นยังไม่ปรากฏ ในความเร็วร้อยสี่สิบบนถนนว่างเปล่า ฉันเจออะไรเข้าแล้ว!! เข้าโค้งสุดท้ายก่อนออกทางตรงฉันพบร่องรอยถลากไถลกว่าสิบเมตร รถขนอะไรก็ไม่ทันดูดี พลิกคว่ำอยู่กลางถนน ดูท่าจะชนกับอะไรอีกคันเพราะมีรอยซับซ้อนกระจัดกระจายไปข้างทาง ร่วงไปข้างล่างหรือเปล่า แต่คนที่เหยียดยาวอยู่บนพื้นนั่นทำฉันผวา หลานชายคนหนึ่งที่เสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อนกับอุบัติเหตุ ในสภาพที่กัดฟันแน่นทิ้งร่องรอยความเจ็บปวดไว้จนสุดท้ายของชีวิต ภาพผู้เป็นแม่ที่ร่ำไห้ "ถ้าถึงโรงพยาบาลเร็วกว่านี้คงไม่ตาย"  ฉันคิดถึงคนหลายคนที่รอเขาอยู่ แต่ฉันมาคนเดียว ฉันจะทำอย่างไร? ให้ฉันอุ้มเขาใส่รถหรอ..ยากอยู่..ไม่รู้ว่ายังหายใจไหม แล้วนึกไปว่าเกิดเขาเป็นอะไรไปจริงระหว่างทาง ใครจะมายืนยันว่าฉันเป็นแค่พลเมืองดี มองไปทางไหนก็มีแต่ป่า แล้วเกิดไอ้ที่เห็นมันแค่จัดฉากล่ะ.. ยิ่งดวงไม่ค่อยดีอยู่ คิดเอาเถอะนั่งทำงานอยู่ดีดี ยังถูกสอยไปต ตอกหน้าแง.. คว้าโทรศัพท์ มีสัญญานแฮะ ไม่โชคร้ายเกินไป ฉันกด 191 รับไหม? จะมีคนรับไหม ? ได้ยินว่า 191 โดนหลอกจนไม่ค่อยจะรับแจ้งเหตุ ไม่รู้เหมือนกันว่าสายตรงเข้าหน่วยไหน เพราะพื้นที่นี้คาบเกี่ยวสองพื้นที่ เอาน่ะ ณ เวลานี้ ฉันได้ทำหน้าที่พลเมืองดีแล้ว ผิดคาด..กดปุ๊บก็รับปั๊บ ตกใจเตรียมคำพูดไม่ทัน! ฉันแจ้งเหตุ อย่างน้อยส่งต่อหน่วยฉุกเฉินที่ใกล้ที่สุดก็ยังดี แต่คำถามแรกฉันก็รู้ผลแล้ว..เธอไม่มาหรอก.. "รถอะไรกับรถอะไรครับ?" นี่ถ้าฉันบอกว่ารถผู้สื่อข่าวกับรถตำรวจเธอจะรีบแจ้นมาเลยไหม? เห็นปิคอัพวิ่งไล่ตามกันมาจากเขาลูกโน้นฉันโล่งใจ รอดแล้ว..(หรือเปล่า)..หวังให้รถที่มาทีหลังเป็นพลเมืองดี มองผ่านกระจกหลังเห็นคนที่เมื่อครู่เหยียดยาวอยู่ค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นน้่ง เคลื่อนรถจากมาก็บอกแล้วงัย..ฉันไม่ขับรถในความมืด.. เหอะๆ ไม่สวนกับกู้ภัยเลยสักคัน.. จริงสินะ..วันนี้วันหยุด..ชาวบ้านเอ๋ย..รับกรรมไปเหอะ  ทำบุญเยอะๆ อธิษฐานให้ชาติหน้าเป็นใหญ่เป็นโต เข้าใจดีถึงการเลือกปฏิบัติ ก็ระบบมันเป็นอย่างนี้ จะเอาขวัญ กำลังใจที่ไหนให้คนดีเสียสละเพื่อคนอื่น ลำพังปากท้องตัวเองและครอบครัวก็ดิ้นรนกันสุดฤทธฺ์สุดเดช ในความเงียบของคนสีกากีที่นี่ ใช่ว่ าไม่มีความเคลื่อนไหว ฉันเห็นตำรวจนอกเครื่องแบบอยู่ที่นั่นที่นี่ มีด่านตรวจตามเทศกาล ในชั่วโมงเร่งรัดเห็นตำรวจจราจรปฏิบัติหน้าที่อย่างแข็งขัน วันที่ที่ราชนาวีนำดุริยางค์มารณรงค์ต่อต้านยาเสพติด เหตุการณ์สงบ ไม่มีวัยรุ่นวุ่นวายตีกันอย่างที่ฉันวิตกกังวล คืนนั้นเหมือนฉันไม่เห็นวัยรุ่นเลย เงียบจนผิดสังเกต ทั้งๆที่เป็นงานโชว์ของกลุ่มเด็กมัธยมในพื้นที่ เป็นเพราะประชาสัมพันธ์ไม่ทั่วถึง , เพราะวัยรุ่นไม่สนใจออเคสตา หรือเพราะรถตรวจการณ์ตราโล่ห์ 4-5 คันที่กรายผ่านไปนั่นเล่า  เมื่อฉันมาที่นี่ใหม่ๆ ฉันเคยเห็นตอนเช้ามืดมีหน่วยฝึกออกมาวิ่ง เพลงมาร์ชพิทักษ์สันติราษฎร์กระหึ่มถนนสี่เลน เป็นความรู้สึกที่ดีมาก อยากให้มีบรรยากาศอย่างนั้นในทุกพื้นที่ ในยุคข้าวยากหมากแพงอย่างนี้ คนทำมาหากินระวังตัวกันแจ แต่ฉันกลับไม่กลัวอะไรสักอย่าง บนพื้นที่นี้ไม่มีอะไรน่ากลัว ในทุกวันที่ฉันทำงานได้มองเห็นวีโก้ตราโล่ห์กรายผ่าน บางวันก็เห็นทั้งไปขากลับ จนจำเสียงรถได้แล้ว วันไหนไม่เห็นรู้สึกเหงา แต่รู้ว่าอยู่แถวนี้แหล่ะไม่ไปไหน ที่ทำงานของฉันติดเส้นทางสายที่ปลายทางติดสถานีตำรวจ ใครจะย้ายสถานีตำรวจได้ก็ให้รู้ไป โรงพักไม่เคยร้างผู้คน คิดได้อย่างนีรู้สึกสบายใจจัง แค่ได้คิดถึง คุณ..ก็อุ่นใจแล้ว.ไม่เคยลืมวันหยุดวันนั้นที่รถยนต์ของฉันถูกรื้อค้น ตำรวจในพื้นที่กับผู้ใหญ่บ้านช่วยตามจนพบตัวสามทะโมนลูกศิษย์จอมแสบของฉันโดยไม่อิดออดสักคำ สามแสบสนใจแต่เงินในกระปุกออมสิน เอาพระเลี่ยมทองสามองค์ของฉันไปหว่านโปรยทิ้งในป่าละเมาะ เจ้าหน้าที่พาคนในพื้นที่ไปค้นหากลับมาคืนจนได้ รุ่งขึ้นฉันเอากระเช้าเครื่องดื่มไปขอบคุณ แต่เจ้าพนักงานในวันนั้นไมทำท่าว่ารู้เรื่องเลยสักคน อ้าวถ้าอย่างนั้นมันแปลว่าคนทำความดีไม่ได้รับความสนับสนุนใช่ไหม เออ..แล้วใครจะอยากทำความดี           หน้าฟรายเดย์ปลายปีก่อนเคยพบบัตรเอทีเอ็มค้างในเครื่อง หน้าจอถามต้องการทำรายการอื่นหรือไม่ ฉันไม่แตะเพราะตัวเลขในธนาคารเล่นกลได้เพียงปลายนิ้วสัมผัส ใครจะเป็นพยานให้ว่าฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง หันขวับทันเห็นเจ้าของวัยกลางคนแว่บๆกำลังวุ่นวายกับโทรศัพท์ไม่สนใจรอบตัว ฉันเรียกบอกเธอลืมบัตร เธอรีบกลับมาถอดบัตรระล่ำะระลักกล่าวขอบคุณแล้วจากไป นึกถึงว่าสักวันจะต้องเจอเข้ากับตัวเองได้ เครดิตการ์ดรุ่นใหม่ใครก็สามารถนำไปชำระหนี้ได้ตามกฏหมายแม้จะไม่ใช่ลายเซนต์ของตัวเอง แต่ไม่กังวล ฉันไม่ใช้บัตรบ่อยนัก ไม่เก็บเงินในบัญชีมาก ตั้งใจเก็บไว้จ่ายเบี้ยประกันอุบัติเหตุรายปี วันนี้มีสาส์นส่งมาแจ้งถึงกำหนดชำระเงินประกัน ไม่รู้เงินครบจำนวนพอจ่ายหรือยัง ฉันควานหาโทรศัพท์ที่ถูกทิ้งขว้างเสมอต้นเสมอปลาย เปิดเช็คยอดเงิน พบมีข้อความรายงานการถอนเงินจากแบงกิ้งหลายรายการ อ้าว..มั่วแล้ว ฉันเพิ่งไปกดถอนมายอดเดียววันไปสำรวจสินค้าใหม่ๆในโลตัส เฮ้ยไรเนี่ย..ฉันแจ้นไปติดต่อธนาคาร ธนาคารขอดูบัตร ฉันควานหาบัตร บัตรๆๆ ไม่มีบัตรในกระเป๋า...ใครเอาไปจ่ายประกันแทนฉันหรอ..ฉันใช้ประกันอุบัติเหตุนะ..ฉันขอลิสต์รายการไปให้ตำรวจดู เพราะทุกครั้งที่มีปัญหาตำรวจช่วยฉันได้เสมอ คราวก่อนตามหาพระเครื่องในรถที่ถูกขโมยก็ได้คืนสองในสาม คราวนี้ฝ่ายสืบสวนบอกว่าไม่รู้จะตามยังงัย เขาเอาเงินประกันอุบัติเหตุของฉันไปซื้อของจุกจิกหน้าเคาน์เตอร์ 109 บาท แล้วออกไปเติมน้ำมันที่ปั๊ม ptt 500 บาทไปซื้ออุปกรณ์โทรศัพท์ที่แหม่มโมบาย 5,990 บาท แล้วไปเตรียมสะเบียงหมดไปอีก 2,800 บาท ที่เหลือทิ้งไว้ให้เพราะสงสารหรือไปซื้อสินค้าอื่นแล้วโดนดีดก็ไม่รู้ สันนิษฐานกันว่าเกิดความมันในการใช้สิทธิประโยชน์ของคนอื่นเลยย้อนกลับไปรูดสินค้าราคาแพงที่โลตัสแต่โดนดีดเพราะวงเงินไม่พอเลยแก้เก้อซื้อของชิ้นเล็กอีก 989 บาท  อานิสงส์ที่ฉันเคยช่วยเหลือคนหลงลืมทิ้งบัตรคราวก่อนช่วยให้ฉันไม่ต้องจ่ายเงินก้อนใหญ่กว่านี้เพราะใช้ไปหมดก่อนแล้ว ข้องใจหน่อยเดียวทำไมเธอเติมน้ามันเยอะจัง ฉันเองเติมครั้งละ 300 ใช้ได้ตั้งนานเพราะไม่ได้ออกไปไหน ความสุขหาได้ในบ้านกับความภูมิใจในคุณค่าของตัวเอง แต่สำหรับเธอเติมน้ำมันไว้เยอะๆเพื่อเอาหน้ใสใสแต่ใจโทรมโทรมไปพบปะใครใครมากมาย ไม่อายใจหรอ หรือจะหมกตัวอยู่ในมุมสลัวไม่พบปะผู้คน ระวังน้ำมันบูดนะ...เป็นห่วงจัง.. ขอบคุณฝ่ายสืบสวนที่รับปากจะตามเรื่องให้ แค่นี้ก็พอใจแล้ว ในความสะเพร่าหลงลืมของตัวเองเธอไม่ตำหนิฉันสักคำ เข้าใจคำว่า "อกเขาอกเรา" เป็นอันดี   แล้วมนุษย์หินที่เห็นในกล้องวงจรปิดนั่นจะเข้าใจหรือเปล่า ? เธอเข้าใจเรื่องวงจรชีวิตหรือวัฏรจักรกรรมได้ตรงกันใช่ไหม? ต้นไม้ในใจคน ..ใช่ไหม..ที่เธอไม่เคยปลูก เธอไม่คิดปลูก เธอไม่คิดปลูกเพราะพื้นที่ในหัวใจเธอมืดมน แห้งแล้งกันดาร เธอไม่สนใจปลูกเพราะพิ้นที่ในหัวใจเธอเต็มไปหมดแล้ว ..ขยะสังคม..!

เรื่องสั้นที่ผ่านมา