ผมว่า “โรงเรียนกวี” ที่ทุ่งสักอาศรม “สอนได้ผล” นั้น ก็เพราะผม “เห็นผล” ครับ การประเมินผลของผมหากผิดพลาด ก็ไม่มาก ผมผ่านการเป็นครูมาหลายปี “ครูกานท์” ยิ่งผ่านประสบการณ์มามากกว่าผม ผ่านคำถามคำตอบผ่านการปฏิบัติจริงมายาวนาน กว่าจะริมาเปิดโรงเรียนกวี คำว่า “ครู” นั้นยิ่งใหญ่เสียจนยิ่งเล็ก คำว่า “ศิษย์” ก็เช่นกัน ยิ่งเล็กเสียจนยิ่งใหญ่ ใครเป็นใครก็พิจารณาเอา จนพบความหมายในตัวเรานั้นแหละครับ จึงหายสงสัย เรื่องอัตตาเรื่องอหังการ์ นั้นไม่ต้องห่วง ในเมื่อในตัวเรานั้นเป็นทั้งศิษย์ เป็นทั้งครู กวีสอนได้ หรือสอนไม่ได้ ไม่ใช่ประเด็นหรอกครับ เป็นเพียง “ถ้อยคำ” “โรงเรียนกวี” เป็นเพียง “ชื่อ” อาจใช้คำว่า โรงไม่เรียนก็ได้ คำว่า “ครู” คำว่า “ศิษย์” คำว่า “เรียน” คำว่า “สอน” ก็เช่นกัน แม้แต่คำว่า “ฆ่า” ก็ยังเป็นแค่คำ...ศิษย์ทุกคนควรฆ่าครูทิ้งเสีย.. พูดแบบนี้ก็เรียนรู้ได้ใช่ไหมครับ 8 วัน ที่โรงเรียนกวีทุ่งสักฯ “วิธี” และ “เรียนวิถี” ครับ “วิธี” นั้นจับต้องได้ ส่วน “วิถี” นั้นแม้จะฟุ้งกระจายในอากาศ แต่ก็เป็นอากาศที่เราใช้หายใจครับ ทั้งศิษย์และครู ใช้ช่วงเวลาน้อยนิดของชีวิต อยู่ร่วมกัน เขียนบทกวีได้คนละหลายๆ บท คำว่า “บทกวี” นี่ก็เป็น “ชื่อ” นะครับ เรียกมันว่า “บทกวี” เหมือนที่ใครๆ เรียกโรงเรียนชาวนา โรงเรียนดนตรี โรงเรียนควายยังมีเลยครับ (กาสรกสิวิทย์ ที่สระแก้วไง)
ผมเป็นกวีครับ ผมยืนยันว่า “กวีสอนได้ คำว่า กวีก็เป็น “ชื่อ” นะครับ ส่วน “นาม” ความหมายของมัน ไม่มีใครจับต้องได้ และผมก็ยืนยันอีกว่า “กวีสอนไม่ได้”
กวีสอนได้...กวีสอนไม่ได้...ถกเถียงกันได้ มีถ้อยคำมากมายที่สามารถใช้อธิบายเหตุผลของเรา ผมไป “โรงเรียนกวี” ที่ทุ่งสักอาศรม ของครูกานท์ ไปในฐานะครู ฐานะ ศิษย์ ไปสอน ไปเรียน ไปเที่ยว ไปเล่น ไปจริง ไปแสดงอัตตา ไปเทศนา ไปงั้นๆ แหละ ไปเพราะไม่มีอะไรทำ ไปเพราะไม่รู้ จะไปไหน ... ไปเพราะควรไป ไปเพราะต้องไป ไปเพราะเห็นดี เป็นประโยชน์ ไปเพราะอยากไป ไปเพราะไปเพื่อ ไปแล้ว ไปเลย ไปตามกรรม ...ที่กว่ามาล้วนแต่เป็นถ้อยคำ กวีสอนได้ กวีสอนไม่ได้
ศักดิ์สิริ มีสมสืบ คมชัดลึกออนไลน์ | 
หาคำตอบกวีสอนได้หรือไม่ได้ที่ทุ่งสักอาศรม
