สโมสรสร้างสรรค์ทางเลือกคนแนวใหม่ ตามใจไปค้นฝัน: Neric-club.com

Neric-Club.Com

	ทรัพยากรคลับ

	พิพิธภัณฑ์หุ่นกระดาษ

	เปิดประตูสู่อาเซียน@

	พันธกิจขยายผล

	ชุมชนคนสร้างสื่อ

	คลีนิคสุขภาพ

	บริหารจิต

	ห้องข่าว

	ตลาดวิชา

นิตยสารออนไลน์

	วรรณกรรมเพื่อเยาวชน

	ลมหายใจของใบไม้

	เรื่องสั้นปันเหงา

	อังกฤษท่องเที่ยว

	อนุรักษ์ไทย

	ศิลปวัฒนธรรมไทย

	ต้นไม้ใบหญ้า

	สายลม แสงแดด

	เตือนภัย

	ห้องทดลอง

	วิถีไทยออนไลน์

มุมเบ็ดเตล็ด

	เพลงหวานวันวาน

	คอมพิวเตอร์

	ความงาม

	รักคนรักโลก

	วิถีพอเพียง

	สัตว์เลี้ยง

	ถนนดนตรี

	ตามใจไปค้นฝัน

	วิถีไทยออนไลน์

"ในยุคสมัยแห่งโลกแฟนตาซี ปลาใหญ่ไม่ทันกินปลาเล็ก ปลาเร็วไม่ทันกินปลาช้า ปลาตะกละฮุบเหยื่อโผงโผง โง่ยังเป็นเหยื่อคนฉลาด อ่อนแอเป็นเหยื่อคนเข้มแข็ง คนวิถึใหม่ต้องฉลาด เข้มแข็ง เสียงดัง มีเงินเป็นอาวุธ

'องค์ความรู้ในโลกนี้มีมากมาย
เหมือนใบไม้ในป่าใหญ่
มนุษย์เราเรียนรู้ได้
แค่ใบไม้หนึ่งกำมือของตนเอง
ผู้ใดเผยแผ่ความรู้
อันเป็นวิทยาทานแก่ผู้อื่น
นั่นคือกุศลอันใหญ่ยิ่ง'

องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ซ่อมได้

สถิติผู้เยี่ยมชมเวปไซต์

14323030

ลมหายใจของใบไม้

:::รอยอาลัย..สั่งโลกให้รั้งรอ:::

9 กันยายน 2554
ได้รับมอบหมายให้เข้าร่วมสัมมนาวิชาการในหัวข้อที่อยู่ในความสนใจ
"รูปแบบการพัฒนาศักยภาพครูและผู้เรียนในการใช้เทคโนโลยีเพื่อการศึกษาเรียนรู้ตลอดชีวิต"
ออกเดินทางอีกครั้งท่ามกลางสายฝน ได้ที่พักห้าดาวกลางเมืองใหญ่
ข่าวว่ามรสุมอีกหกลูกจะโฉบภาคเหนือตอนล่าง
ก็เห็นกับตาแล้วว่าหลายพื้นที่ที่ผ่านมีน้ำท่วมขังเป็นพื้นที่กว้างสุดลูกตารออยู่ก่อนแล้ว
ธรรมชาติกำลังปฎิบัติการเอาคืนแบบทำอะไร ทำตอบหรือเปล่า
กำลังค้นคิดวิธีการป้องกันแก้ไข หรือจะให้ปล่อยไปตามยถากรรมกันเล่า
ใช้เวลากับรูปแบบการสัมมนาเดิมเดิม หนึ่งวันเต็มเต็ม
แต่ก็มีความคิดใหม่ติดกลับมาหลายอย่าง"น่าจะ"สุมอยู่ในหัว

ก่อนเดินทางกลับเสียงพี่ใหญ่ร้อนรนถามอย่างห่วงใยเธอไม่รู้ว่าฉันอยู่ในกรุงเทพ
"ดินถล่ม" พื้นที่ที่ฉันเพิ่งจากมา..ฉันตกข่าวไปตั้งวัน!
บอกพี่ใหญ่ให้หายห่วงพวกเราปลอดภัยกันดี

ฉันคิดถึงใคร?
ที่ที่จากมาเคยประทับใจสุภาพบุรุษคนที่ปลูกข้าวเก้งก้างด้วยสองมือ
ชุดผ้าม้อฮ่อมกางเกงขาก๊วย แขนขายาวนัยตาเปล่งประกายสดใส
ในท่ามทุ่งกล้าเขียวขจี นาหว่านสลับพืชตะกูลถั่วไม่น่าสนใจเท่ากับเสียงสูงต่ำ
สำเนียงน่าขำนั่นดูจริงใจจนฉันไม่กล้าแม้แต่จะยิ้ม
อาสาสมัครอเมริกันหนุ่มใหญ่คนนั้นกำลังปลูกข้าวให้คนไทยดู

ธรรมเนียมการอบรมบุคคลากรทางการศึกษาด้านภาษาต่างประเทศต้องมีเจ้าของภาษา
ฉันใช้เวลาขับรถผ่านเทือกเขาคดโค้งเพียง 15 นาทีแต่ต้องเดินเท้าต่อถึง 30 นาที
พื้นที่เล็กๆในหุบเขาซับซ้อนนั้นมีเพียงทางเดินเล็กๆที่ัฉันต้องถอดรองเท้าลุยโคลน
เพียงเพื่อพบ"คุณเดล"ที่ร่ำลือกันว่าใจดี และพร้อมเสมอในการให้ความรู้เป็นวิทยาทาน

ไม่ผิดหวังกับการได้ร่วมงานกับทนายความสัญชาตอเมริกัน
ทุกงานที่เธอรับปากสำเร็จลุล่วงด้วยดีเสมอ งานทุกงานประณีตให้ข้อคิดหลากหลาย
รวมถึงข้อคิดเห็นเกี่ยวกับหลักสูตรการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทยด้วย

คุณเดลเป็นคุณครูของพวกเราหลายหลายคน
ฉันพอใจวิธีการสอนแบบไม่สอน ชอบวิธีการเรียนรู้ภาษาไทยอย่างชาญฉลาด
เหนืออื่นใดความโอบอ้อมอารีย์ การมองอย่างเข้าใจ การพยายามร่วมแก้ปัญหา
ไม่ลืมวันที่แสนเหนื่อย เพลีย หิว เธอตัดสินใจแทน "ตามใจคุณ"

คุณเดลรับผิดชอบจัดการเรียนการสอนให้โรงเรียนเล็กๆในหุบเขานั้นหลายโรงเรียน
แต่ละโรงเรียนอยู่ห่างกันหลายกิโลแม้ว กับจักรยานเสือภูเขาคู่ใจ
(ไม่รู้ออกกฎอะไรมาให้อาสาสมัครใช้พาหนะจักรยานได้อย่างเดียว)
เวลาว่างจากการสอนเธอจะลงคลุกคลีกับชาวบ้านและศึกษาสภาพภูมิศาสตร์
คนต่างถิ่นคนนั้นศึกษาสภาพภูมิศาสตร์ไทย!
ในขณะที่ปลายปีก่อนเมื่อฉันเตรียมจะศึกษาต่อดุษฎีฯสาขาสิ่งแวดล้อม
คณะยังไม่สามารถเปิดได้เนื่องจากผู้เรียนไม่เพียงพอ สาขานี้ไม่น่าสนใจหรืออย่างไร
เรายังหลับไหลกันรอให้ทุกอย่างประชิดตัว..ถึงวันนั้นแม้แต่จะแก้ไขก็คงไม่มีโอกาสแล้ว
เรายังไม่ตื่นตัวกันอีกหรือพี่น้องเอ๋ย..เพื่อนเอ๋ย..

คุณเดลขลุกตัวอยู่ที่นั่นกว่าสามปี ประสบกับปัญหาความไม่เข้าใจในเรื่องวัฒนธรรมลูกทุ่งชายไทย
เธอถูกราวีทางเทคโนโลยีฯมือถือ ฉันทำได้แค่แจ้นไปเล่าเรื่องให้อาจารย์ด้อกเตอร์ฟัง
ท่านคุ้นเคยกับวัฒนธรรมต่างชาติตลอดจนเข้าใจระบบของอาสาสมัคร
เมื่อครบสัญญาทราบข่าวว่าบวชในพระพุทธศาสนาอยู่ที่วัดเล็กๆไม่ทราบพื้นที่แน่ชัด
หลังจากนั้นไม่นานเธอก็กลับประเทศและไม่ได้รับข่าวคราวอีกเลย
หากใครเผอิญได้พบสุภาพบุรุษตาสีฟ้าชอบร้องเพลง"ไก่นาตาฟาง"
ใจดี ชอบช่วยเหลือผู้อื่นเสมอ ส่งข่าวที เส้นทางที่เธอลัดเลาะไปในวันว่าง
ภูเขาลูกที่เธอบอกว่า วันหนึ่งจะไปปักธงมันลงมากองกับที่ราบให้เธอศึกษาชนิดดินแล้ว

เกือบสัปดาห์ผ่านพวกเราเพิ่งจะได้มีโอกาสเข้าไปเยี่ยมเยียนพี่น้องที่ประสบภัยธรรมชาติ
เมื่อไปถึงที่นั่นยังคงเหลือร่องรอยการสูญเสีย
เพื่อนครูยังเล่าเรื่องราวอย่างตื่นเต้นแม้จะผ่านการวนเวียนซ้ำซากเหมือนเครื่องเล่น
ไม่มีใครจับภาพภูเขาถล่มเพราะเหตุการณ์เกิดขึ้นยามวิกาล(เหมือนทุกครั้ง)
มีเพียงความติดตาท่ามตระหนกและโกลาหลช่วงกระโจนหนีอหลบออกมาจากเสียงปลุกให้ตื่น

บ้านพักริมห้วยเล็กๆพังทะลายให้เห็นชั่วเหลียวหลัง
โคลนทะลักพาสะพานและท่อนซุงไม้ทั้งต้นกระแทกอาคารเรียนพังทะลาย
เสียงสัญญานเตือนภัยมีเสียงเดียวเสียงปลุกตื่นจากเสียงปืนทั่วทิศทาง
เสียงแม่เรียกหาลูก เสียงโครมครืนของก้อนหินขนาดใหญ๋เป็นร้อยเป็นพัน
ไม่ใข่ทิศทางเดียว

กองทัพมืดนั่นเคลื่อนตัวรวดเร็วหลายทิศทางทะลักผ่านทางน้ำหลายหมู่บ้านพร้อมกัน
เหมือนกองโจรจู่โจม เจ็ดชีวิตที่สังเวยไปอีกแล้วกับโลกเดือด
โลกคงเหนื่อยเต็มที ทรัพยากรอื่นๆยังมีวันหมดอายุ
ป่าทั้งป่าหมดได้เพราะฝีมือมนุษย์ ถึงเวลาโลกจะพักผ่อนแล้วละมัง
เซลผิวหนังของมนุษย์ที่โลกสร้างยังมีวันตาย วันนี้เปลือกโลกจะสละสังขารแล้ว!
เราบรรจุทักษะชีวิตนี้ไว้ในหลืบไหนของหลักสูตร
หลายคนที่ภาคภูมิใจกับความรู้สูงสุดจนมองไม่เห็นหัวคนอื่น
ช่วยอะไรได้มากน้อยแค่ไหนกัน ทำอะไรเพื่อมนุษยชาตินอกจากตัวเองและพวกพ้อง
ถึงเวลาหรือยังที่ภาควิชาสิ่งแวดล้อมจะจัดไว้เป็นหลักสูตรแนวหน้า
ไม่ใช่สาขาการศึกษาเชิงธุรกิจ แต่เพื่อรักษาโลกที่กำลังป่วยหนัก
วันนี้ไม่มีบุคคลากรไม่เป็นไร วิทยากรเก่งเก่งต่างสถาบันมากมาย
คนที่ทำงานด้านสิ่งแวดล้อมคงไม่ตั้งหน้าแต่จะปั่นผลงานเพื่อตัวเองอย่างเดียวกระมัง

เทือกเขาทมึนเบื้องหน้าถูกแหวกเป็นแนวเหมือนเปิดป่า
มองเห็นสายน้ำตกสูงลิ่วนั้นด้วยตาเปล่า
ต้นน้ำแห่งนั้นเคยถูกหมายตาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
ฉันคิดถึงกลุ่มคนอีกจำนวนหนึ่งที่พอใจการเดินป่า
อีกกลุ่มหนึ่งพอใจประกอบวิชาชีพจากของป่า
คนเหล่านั้นสบายดีกันอยู่ไหม สัมผัสกันได้ไหมกับความผิดปกติ

เก้งกวางหลายตัวที่เตลิดหนีออกมาในหมู่บ้านก่อนหน้านั่นเล่า
สัญชาตญานระแวงไพรให้มนุษย์รู้ว่าวิบัติภัยกำลังจะมาถึงตัวแล้ว
หาใช่เพราะอิทธิฤทธิ์มนต์ดำแต่อย่างไรไม่ มีสักคนไหมที่ตื่นตัวไหวทัน?
น่าเป็นห่วงไหมหากองค์กรท้องถิ่นในชุมชนจะไม่มีความรู้เรื่องสัญชาตญานไพร
น่าเป็นห่วงไหมหากชาวบ้านจะห่วงแต่อุปโภค-บริโภคจนไม่ยอมแจ้งข่าวแก่ผู้รู้
น่าเป็นห่วงไหมหากผู้รู้จะปล่อยให้โชคชะตาทะลักล้นตามแต่จะเป็นไป

เมื่อได้ยินใครสักคนที่เอ่ยปากบอก "ไม่อยากให้มีหลาน"ฉันไม่รู้สึกประหลาดใจเลย
คนวัยหนุ่มสาวที่ยังต้องหาอนาคตให้รุ่นลูก เริ่มหวาดระแวงกับอนาคตของรุ่นหลาน!
"มีชีพก็มีห่วง ประดุจบ่วงประแจมือ" มาถึงเร็วจี๋ คนสังคมใหม่เริ่มปฎิวัติชีวิตคู่
แล้วหากวันหนึ่งต้องเหลือชายหญิงคู่สุดท้ายบนโลกจริง
วัฎฏของจักรอีฟและอาดัมจะสร้างโลกได้สวยงามกว่าเดิมไหม?
คนคู่สุดท้ายจะมีความดีความงามของศาสตร์และศิลป์แขนงไหนไว้กู้โลก
เธอตอบคำถามหลังโลกแตกนี่ได้ไหมเอย..

หน้าที่ ::

103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113