แม่ดอกกระถิน   ด้วยความรู้สึกสงสารกระถินอ่อน ที่ถูก"โขกสับ"ให้ได้ยินกับหูมาตลอดชีวิตที่เริ่มเป็นคนกล่อง บวกกับความสงสารตัวเองด้วยคิดว่า รออีกนิดหนึ่งก็จะทนไม่ไหวแล้ว บ่ายวันวานฉันตัดสินใจเรียกลูกสาวคนโตครอบครัวนั้นมาคุย อยู่ใกล้ชิดกับฉันใช้งานเล็กเล็กน้อยน้อย..มีค่าขนมแบ่งปัน. มีของเล็กๆน้อยๆติดมือกลับบ้าน..ดูท่าทางแม่จะพอใจ..   ตกหัวค่ำฉันปฏิบัติการสายฟ้าแลบเข้าไปคุยตีสนิทกับแม่และครอบครัวเด็ก คุยเรื่องนั่นนี่ สารพันแนวตลาด นึกแปลกใจตัวเองเหมือนกัน ทำได้ไง อืมม์ ทำได้ซี..ก็ฉัน..พลังงานแฝงติดเทอร์โบยามคับขัน..ชีวิตสอนให้สู้..นะ อย่างน้อย ท่าทีของฉัน บุคคลิกของฉัน บางคำพูดของฉัน อาจทำให้เกิดความเกรงใจกันบ้างละมังไม่เล็งผลเลิศถึงร้อยเปอร์เซนต์ แต่ก็ดีกว่าไม่คิดต่อสู้เพื่อตัวเองเลย   ค่ำวันนี้.ถึงชั่วโมงที่เคยวิกฤต..ได้ผลแฮะ.. ยัยแม่สงบปากสงบคำ ไม่มีเสียงกร่นด่ามาให้ปวดหัว เสียงประตูเหล็กพับเปิดเข้าเปิดออกเพลาไป ค่อยโล่งหู แต่ไม่รู้จะนานเท่าไหร่ ไม้แก่ดัดง่ายซะที่ไหนกัน วันหยุดฉันชวนกระถินอ่อนมาทำงานบ้านเล็กเล็กน้อยน้อย ซึ่งเธอก็กระวีกระวาดมาอย่างเต็มใจ   ถ้วยชามจากปารตี้เล็กเล็กเมื่อคืน กระถินเก็บล้างอยู่หลังบ้าน ฉันก็อยู่หน้าคอมเหมือนทุกวัน ขาดได้ซะที่ไหนกันบางวันเปิดเน็ททิ้งทั้งวัน ฟังเพลงเพราะเพราะจากไดของตัวเอง(ก็ทุกเพลงคัดสรรแล้วด้วยตัวเองนิ) อยากให้เปิดวนอัตโนมัติได้แบบ playlistจังตอนนี้ก็วนอยู่เพลงเดียวไม่รู้มาได้ไง เป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ..เดาเอา.. เสียงล้างจานเงียบแล้วคงเสร็จแล้วมัง เออทำงานเร็วดีแฮะ จังหวะที่หันไปมองเจ้าหล่อนคว่ำจาน เจอภาพไฮไลท์พอดี ในมือสองข้างที่ถือถาดจานเข้ามาอย่างตั้งอกตั้งใจ หันมาส่งยิ้มให้ฉัน ชายเสื้อตัวรุ่มร่ามคล้องปุบเข้าให้กับชั้นวางของทำให้สะดุดเซถลา มือที่ถือถาดเอียงเทเอาแก้วบางสองสามใบร่วงลงมากระทบพื้น แก้วใสเพ้นท์ลายดอกหยาดฝนใบโปรดของฉันแตกกระจาย. เงียบกริบกันทั้งสองคน..ช่วยกันเก็บเศษแก้วซิ   เวทนาหน้าแหยแหยของกระถินอ่อน ฉันเอากระดาษหนังสือพิมพ์ชุบน้ำซับเศษแก้ว"วันนี้ยังไม่ได้กินกาแฟเลย" ชวนคุยข่มอารมณ์ตัวเอง กระถินยังเงียบหน้าจ๋อย " ชงกาแฟให้กินหน่อยไป๊" "กาแฟช้อนครึ่ง น้ำตาลสองก้อน" "น้ำในชาร์ปขาวนะ" ฉันบอกไล่หลังไป ก็ชาร์ปสีชมพูฉันใช้ชงชา   เก็บเศษแก้วเสร็จ มานั่งทำงานต่อกระถินอ่อนเอากาแฟมาวางให้ รู้สึกแปลกแปลกกลิ่นกาแฟไม่มีเลย หยิบมาจิบ ห๋า..นี่กาแฟช้อนครึ่งหรือทัพพีครึ่งกันล่ะเนี่ย.. อั้ยนั่นไม่เท่าไหร่ ฉันคุ้นเคยกับกาแฟดำในบางวัน แต่ไหง๋มันเย็นเฉียบ.. เฮ้ย...เอาน้ำอะไรชง.. ก็กาต้มน้ำฉันเสียบปลํ๊กตลอด..   "น้ำในถังขาวค่ะ" ง้าก..ก..ก..ถังน้ำดื่ม 20 ลิตร.. ดีนะที่เป็นน้ำดื่มในถังขาว นี่ถ้าเทอเอาน้ำในคอตโตโถขาว..ชงมาละก้อ. ฉันจะลงไปดิ้นให้เธอเห็นกับตา..อ๊อย..กำเจ่ง..         "Laughter is a tranquilizer with no side effects." - - Arnold Glasow - - การหัวเราะเป็นยากล่อมประสาทขนานเอกที่ไม่มีผลข้างเคียง