หาจนเจอยังหาไม่เจอ
อยากบอกลาตะวันก่อนหย่อนก้นลงทะเล...ฉันจัดกระเป๋าเตรียมไปเที่ยวชายทะเล..
หว้ากอเป็นอีกแหล่งการเรียนรู้ที่ยังไม่เคยไปสัมผัสรวมทั้งพิพิทธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้งของไทยที่ชลบุรีนั่นด้วย
การนำเสนอแหล่งท่องเที่ยวและตำนานบรรพบุรุษอย่างซันโตซาของสิงค์โปร์ทำให้ฉันต้องหันมาส่องไทย
ของดีของเรามากมายยังไปรื้อค้นดูไม่ทั่วถึง แล้วจะร้องเพลงชาติไทยสนิทปากสนิทใจได้อย่างไร
ในทุกครั้งของการจัดทัศนศึกษาพานักเรียนไปดูงานจึงอาสาไปร่วมด้วยความเต็มใจนอกเหนือความรับผิดชอบ
รีบทำเอกสารธุรการในหน้าที่ (ก็จัดตัวเลขลงตาราง งานยักษ์ประจำปีของฉันนั่นแหล่ะ )
นั่งทำไปคิดไปทำไมงานมันซ้ำซ้อนอย่างนี้ ตัวเลขชุดเดิมต้องหยิบไปวางที่นั่นที่นี่แค่ใช้ชื่อแตกต่าง
ผิดเข้าสักชุดเดียวก็ผิดไปหมดชวนให้อารมณ์เสีย เห็นแค่ตารางก็ชวนปวดเศียรยังตัวเลขถี่ยิบอีกเล่า
คนสายตาดียังพลาด ฉันแค่สายตาเอียงนิดเดียว ชีวิตก็รันทดได้ มองอะไรเบื้องนอกเป็นสีเหลืองไปหมดเลย
คำสั่งด่วนมาให้ไปประชุมเชิงปฏิบัติการ เอาล่ะซี งานก็ยังไม่เสร็จนั่นนี่ก็อยากไป
เที่ยวสามสี่วันแล้วไปประชุมต่ออีกห้าหกวัน งานฉันจะเสร็จทันไหม?
บันทึกความดี(มากเกินไป)ก็ยังไม่ได้เขียน มีเวลาทำความดีแต่ไม่มีเวลาบันทึกนิ
โลกหนอ..คล้ายๆฉันเห็นบางคนไม่มีเวลาทำความดีมีแต่เวลาบันทึกความดี (เอ๊ะ ยังงัย)
PM บอกไม่ต้องกลับมา ให้แวะลงประชุมเลย โห..ช่างกระไรใจหนอใจ...
คิดสภาพคนสวยไปตกทะเล แล้วกะเร่อกะร่ามานั่งประชุมในห้องแอร์กับฝูงชนอีกห้าคืนห้าวัน
บริบทมันคงเหมือนกันให้ปรับตัวได้ทันหรอกนะ เรื่องต่างๆทางกายภาพก็ไม่เท่าไหร่ อารมณ์ก็บิ๊วทัน
แต่ให้แบกสัมภาระลงจากรถทัวร์กระโดดขึ้นรถไฟฟ้ากลางกรุงน่ะ งือๆ เรื่องใหญ่
ก็ทุกวันนี้ก่อนฉันจะก้าวขาขึ้นรถของตัวเองในเส้นทางเดิมเดิม ยังต้องตั้งหลักหาทิศทางดวงตะวัน
พอได้ยิน PM บอกจะขับรถไปกันเองเลยรีบตะเกียกตะกายหาคนรับผิดชอบแทน
แล้วตอบรับการเข้าประชุมสัมนา ยกเลิกการทัศนศึกษา(เหมือนทุกครั้งที่มีเหตุให้ต้องได้เลือก)
ทั้งที่ในสี่คนไม่มีใครคุ้นเคยเส้นทางกรุงเทพมหานครอมรรัตนโกสินทร์ฯ ในพุทธศักราช 2552 เลยสักคน
สี่ชีวิตตัดสินใจในทางเลือกที่สะดวกชีวิตกว่าในหลายๆกรณี
งานนี้ได้สุดยอดสารถีและเพื่อนร่วมทีมระดับยอดเยี่ยม
ขับรถเลาะ"ถนนมีหลังคา"เข้าสุขุมวิทได้ด้วยฝีมือ
ฝีเท้าไม่ต้องพูดถึง ก็สายไมล์ถูกตัดล่วงหน้าไม่ให้ถูกตรวจจับความเร็วได้ (อิอิ)
ใช้ชีวิตใต้ตึกสามสิบสี่ชั้นห้าคืนห้าวันในบรรยากาศหรูๆกลางกรุงเทพฯ
ประชุมอย่างมีความสุขมากถึงมากที่สุดกับคนอาชีพเดียวกันคุยเรื่องเดียวกัน
แบกความรู้มาเต็มร้อยไม่ให้หลุดรอดไปได้เลยแม้แต่นิด
มีวิทยากรน่ารักมากเป็นต้นแบบของคุณครูภาษาอังกฤษ
ได้ยินได้ฟังแล้วภูมิใจในความเป็นคุณครูสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทย
พอใจที่ได้เป็นคุณครูสอนภาษาอังกฤษในศักราชนี้ที่สุดเลย จริงจริงนะ
พอใจแววตาไหวๆ ฉายรอยยิ้มพราวอย่างคนรู้จักแต่ไม่กล้าทักทายของหลายคน
เราเคยรู้จักกันที่ไหนหรือเปล่าน๊า....ปกติแล้วคนในวงการของเราจะเป็นคนเดิมๆ
แต่คราวนี้ไม่ใช่ ส่วนใหญ่คือมือหนึ่งของโรงเรียนระดับแนวหน้าในเขตพื้นที่การศึกษา
ฟังว่าที่มาน่ะ"ปรมาจารย์ทั้งนั้น" ฟังแล้วตัวลีบเลยเรา
ขากลับได้ลองๆออกนอกเส้นทางกันดูบ้างพอให้มีรสชาด ได้กริ๊ดกร๊าดบริหารต่อมเสี่ยงกันสนุกสนาน
"ซ้ายหรือขวา" คำถามที่ไม่มีคำตอบระหว่างรถลิ่วๆเข้าหาเกาะกลางถนนที่มีช่องทางให้เลือกข้างหน้า
โชเฟอร์ถามเองตัดสินใจเองเสร็จสรรพ เยี่ยมจริงๆ ชอบมากก็ที่ซอกซอนไปตามซอกเล็กซอกน้อยกลางเมืองใหญ่
ได้ไปสำรวจตลาดนครสวรรค์ยามค่ำ รวมถึงบึงบรเพ็ดหลังดินเนอร์อย่างไม่ได้ตั้งใจนั่นด้วย
ชาละวันหลงมากลบดานอยู่ที่นั่นไหม ตะเภาเดียวกัน..(...) มาถามหาตะเภาแก้วตะเภาทอง
ได้บทสรุบการสร้างความตระหนักในตัวเองอีกข้อ วันนี้จุดอ่อนที่เข้มแข็งมากของฉัน "ความจำสั้น"
เปิดเส้นทางศึกษาดูงานของฉันกี่ทริปๆก็พากันหลงทางมาตลอด ไม่ว่า เหนือ ใต้ ออก ตก..
วันนี้ฉันจะเลิกเป็นเนวิเกเตอร์แระ
มาถึงถิ่นได้ก็รีบมุดเข้าเว็บ คิดถึงหนิ
นั่นไงว่าแล้วอ่ะ เร็ตติ้งการเข้าเว็บลดฮวบๆ จากพันคลิกต่อวันเหลือไม่ถึงห้าร้อย สาเหตุเหรอ..
ก็แววตาไหวๆที่เห็นนั่นไงเล่า ชาวคลับของเราติดประชุมสัมนาเสียด้วยกันแล้ว
จะเอาเวลาที่ไหนเข้ามานั่งเล่นเว็บเล่าจริงไหม? พบกันวันหน้าอย่าลืมทักนะคะ
เออแห่ะ ชาว neric-club.com ที่เห็นสวยๆหล่อๆกันทั้งน้านน
ดีใจที่ได้พบ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ แม้จะไม่รู้จักเลยก็ตามที
โดยเฉพาะน้องคนนั้นน่ะ ก็น้องนั่นแหล่ะ...
ดูซิ หากันจนเจอยังหากันไม่เจอเลย.
|
หัวใจรำวง
คาราบาว
ช่วยไปบอกเธอทีมีหัวใจดวงหนึ่ง เต้นจังหวะคิดถึงช้าสบายสบาย ใจที่อยู่ในทรวงมีเธออยู่ภายใน เต้นจังหวะอะไรหัวใจก็เต้นเพื่อเธอ ขา ขยับท่าไหนใจ เขยิบเท่านั้น เต้น ไปพร้อมพร้อมกันมัน ให้หัวใจเต้น
ช่วยไปบอกเธอทีมีหัวใจดวงหนึ่ง เต้นจังหวะคิดถึงช้าแต่ว่ามั่นคง เธอจะเปลี่ยนแปลงไหมหากใจนี้พูดตรงตรง ว่าชอบจังหวะรำวงคงไม่เชยเท่าไร เต้นจังหวะไทยไทยเธอว่าแปลกไหมหนอ ร๊อคมันอยู่แค่คอแต่รำวงอยู่ในสายเลือด
เต้นจังหวะไทยไทยเธอ ว่าแปลกมั้ยหนา ร๊อคเขาโยกซ้ายขวาถ้ารำวงเขาโค้งกันก่อน ร๊อคก็เต้นแบบร๊อคนานแล้วเมื่อยขาอ่อน ร๊อคอากาศเมืองร้อนเหงื่อหัวล้านจะไหล ใครจะเต้นจะรำใครใคร่ทำอะไร เชิญกันตามสบายรอบสุดท้ายหัวใจรำวง
ช่วยไปบอกเธอทีมีหัวใจดวงหนึ่ง เต้น จังหวะคิดถึงช้าแต่ว่ามั่นคง เธอจะเปลี่ยนแปลงไหม หากใจนี้พูดตรงตรง ว่าชอบจังหวะรำวงคงไม่เชยเท่าไร ช่วยไปบอกเธอทีมี หัวใจดวงหนึ่ง เต้นจังหวะคิดถึงช้าสบายสบาย
ใจที่อยู่ในทรวงมีเธออยู่ภายใน
เต้นจังหวะอะไรหัวใจ ก็เต้นเพื่อเธอ ร๊อคก็เต้นแบบร๊อคนานแล้วเมื่อยขาอ่อน ร๊อคอากาศเมืองร้อนเหงื่อหัวล้านจะไหล ใครจะเต้นจะรำใครใคร่ทำอะไร เชิญกันตามสบายรอบสุดท้าย หัวใจรำวง
ช่วยไปบอกเธอทีมีหัวใจดวงหนึ่ง เต้นจังหวะคิดถึงช้าแต่ว่ามั่นคง เธอจะเปลี่ยนแปลงไหมหากใจนี้พูดตรงตรง ว่าชอบจังหวะรำวงคงไม่เชยเท่าไร ช่วยไปบอกเธอทีมีหัวใจดวงหนึ่ง เต้นจังหวะคิดถึงช้าสบายสบาย ใจที่อยู่ในทรวงมีเธออยู่ภายใน เต้นจังหวะอะไรหัวใจก็เต้นเพื่อเธอ...
|
"If the world seems cold to you, kindle fires to warm it." - Lucy Larcom - ถ้าโลกดูเหมือนจะเยือกเย็นเกินไปสำหรับคุณ ก็จงจุดไฟขึ้นมาด้วยตัวเอง |
|