พลังใจ พลังจิต พลังชีวิต พลังโลก   ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งบอกว่าฉันมีพลังชีวิต ใจถามว่ามันคือยังงัย คำตอบมาทันทีเหมือนจะได้ยิน “หยิบจับอะไรก็ดีไปหมด” ฉันรู้ว่าท่านมองจากการปลูกต้นไม้ได้งดงามมีดอกมีผลตลอดทั้งปี แต่ก็แกล้งแหย่รังแตนแก้เซ็ง เอ่า..ดีไปหมดแล้วจะเหลืออะไร? “อือ..แต่ก็มันเป็นเสียอย่างนี้แหล่ะ ยั่วโมโห กวนโอ๊ย” ค้อนสามขวับแล้วเดินจากไป รู้ว่าไม่โกรธจริง อีกเดี๋ยวก็จะโผล่หน้ามาให้ยั่วยวนกวนโอ๊ย พลังชีวิตมันคือยังงัย นั่งสงสัยอยู่คนเดียว   อยากเขียนเล่าเรื่องความงดงามของการจัดค่ายวิชาการที่ผ่านมา แต่เก็บไว้ก่อนเถอะ เรื่องนั้นสวยงามจนอยากเอาไว้ภูมิใจตามลำพัง เขียนเรื่องที่ไปฝ่าฟันมาหมาดๆดีกว่า ตั้งชื่อเรื่องเอาไว้เสียยิ่งใหญ่จนตัวเองตกใจ ก็หลายวันในความอึมครึมที่สูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง ความอ่อนแอเข้ามาเยือนเพียงชั่ววูบฉันเกือบเสียเอกราช ฉันเกือบทำลายความหวังของคนอื่น ซึ่งมันไม่ใช่ตัวตนของฉันเลย   ฉันเปิดโอกาสให้ใครอีกหลายๆคนที่ที่มีความหวังอยู่เต็มเปี่ยมได้สมหวัง หลายคนที่ปั้นทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งศักดิ์และสิทธิของผู้อื่น แปลกใจเล็กน้อยความอยากได้อยากมีอยากเป็นมีอิทธิพลมากขนาดนั้นเชียวหนอ อืมม์..ในสมองของมนุษย์สามารถทำเรื่องราวได้มากมายเพียงเพื่อ “ตัวกูของกู”   ฉันเดินผ่านวิถีปุถุชนอย่างนั้นมาก็หลายเส้นทาง รวมถึงเส้นทางปล้นเงียบกลางอากาศเพื่อช่วงชิงให้ได้มาซึ่งสมบัตินอกกาย นับว่าโชคดีเหลือเกินที่น้องน้อยและพี่สาม(หรืออาจเป็นโชคของฉันก็ไม่รู้แล้ว) ฉันตัดสินใจได้ในวินาทีสุดท้ายเมื่อน้องน้อยเปิดไฟเขียว “อย่าไปยุ่งกับเขาเลย” พี่สามบอก “อยากทำอะไรก็ทำเถอะ” โอโห..ฉันเหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยจริงๆ   วันนั้นฉันหยุดทุกอย่างที่ถูกแนะถูกนำมาจากหลายๆเสียงรอบข้าง ขอบคุณในน้ำใจ แต่ฉันคงทำได้แค่นี้ พอใจในสิ่งที่มี ฉันยังคงพอใจในทุกสิ่งที่ฉันมี หากไม่เช่นนั้น ความภูมิใจของฉันคงไม่มีเหลือไว้ให้ระลึกถึงอีกเลย หากต้องทำศึก “แย่งชิง” สมบัติของบุพพการี คนกลุ่มนั้นยังต้องเลี้ยงดูคนชราในบ้านอีกหลายชั่วคน ในขณะที่ฉันหมดหน้าที่ในส่วนนั้นแล้ว คงเหลือแต่หน้าที่สานบุญ ได้แต่หวังว่าคนเหล่านั้นจะไม่ตกอยู่ในสภาพเดียวกับคุณยาย   ฉันยกทรัพย์สินก้อนนั้นไว้ให้ดูแลพระในบ้านให้ดีที่สุดโดยไม่โต้แย้ง ขอแค่ให้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้คุณยาย ขออโหสิกรรมแก่กัน เพื่อไม่ต้องชดใช้หนี้กรรมที่ได้ทำไว้กับท่าน ยามที่ท่านมีชีวิตอยู่ ก็เชื่อเสมอว่าเวรกรรมออนไลน์ ฉันติดตากับภาพใครบางคนปฏิบัติตนไม่เหมาะสม แต่ช่างเถอะนะ เวรใดใครก่อ เวรนั้นก็สนองเข้าในวันหนึ่ง ซึ่งฉันไม่เกี่ยวด้วยแล้ว   ขอบคุณน้องน้อยและพี่สามที่ให้โอกาสฉันได้สะสมความภูมิใจไว้ระลึกถึง หลายวันที่ถูกกล่อมให้ ”ไปใช้สิทธิ์” ฉันเหมือนถูกบีบอัดไว้ใต้ภูเขาไฟพร้อมปะทุ ก็เคยตั้งปณิธานไว้แล้ว ทรัพย์สินไม่ใช่สิ่งที่ต้องการ ขอแค่คนดูแลท่านในวาระสุดท้าย แม้ว่าจะไม่ได้ดั่งใจสักเท่าไหร่ โดยเฉพาะกับประโยค “ไปเถอะ อย่าอยู่เลยทรมาน” คุณพระ! ประโยคนั้นออกมาจากปากของคนผมสองสีที่จ้องผลประโยชน์ร้อยเปอร์เซ็นต์ ! รวมทั้งประโยค “น้ำเชี่ยวไม่ต้องลง” ที่บอกลูกหลานของตัวเองวันลอยอังคารนั่นด้วย   การให้เป็นเรื่องยิ่งใหญ่โดยเฉพาะอภัยทาน ฉันได้ทำเรื่องยิ่งใหญ่ให้ตัวเอง แม้จะเสี่ยงกับการตราหน้า “ไดโนเสาร์เต่าล้านปี” แต่ความสุขของคนเราไม่เหมือนกันสักหน่อย ฉันอาจจะพอใจกับจูลาสิคปาร์ค และเกลียดชุมชนคนเมืองใหม่ แต่ฉันยังมีพลังใจที่จะสร้างโลกด้วยความรักเหลือเฟือ ใช้เวลาเลือกสรรประสบการณ์ไว้เป็นบทเรียนชีวิตให้ได้ศึกษา  ให้สร้างพลังใจในชีวิตเป็นเกราะกำบังภยันตรายเป็นภูมิคุ้มกันที่เข้มแข็ง   พลังใจของฉันคือความมุ่งมั่นตั้งใจอันแน่วแน่เป็นความปรารถนาสูงสุดในชีวิต ฉันอยากให้สรรพสิ่งรอบตัวอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข อยากมีพลังจิตที่เป็นอำนาจต่อรองระหว่างมิติสร้างภูมิคุ้มกันให้คนทั้งโลก ภูมิคุ้มกันความหายนะจากรัก โลภ โกรธ หลง ภูมิคุ้มกันให้คนรักคน รักโลก   พลังชีวิตอาจเป็นแค่เรื่องเพ้อฝันในสายตาของบางใคร แต่สำหรับฉันแล้ว มันสำคัญเท่าชีวิต เพราะเนื้อแท้แล้ว อารมณ์ ความคิด การกระทำเกิดจากการไหลเวียนของพลังชีวิตในตัวเรา   วันนี้ฉันมองหาใครสักคนเป็นตัวแทนของความดี เป็นศรัทธาที่ใสสว่างสร้างโลก อยากให้เธอเป็นดอกไม้แห่งความรักที่เบ่งบานพร้อมแบ่งปันแก่คนทั้งโลก ให้เธอเป็นพลังใจ พลังจิตพลังชีวิตและพลังความรัก ให้เธอสร้างโลกวันนี้ให้สวยงามเพื่อวันพรุ่งนี้   เธอสร้างโลกวันนี้ให้สวยงามเพื่อวันพรุ่งนี้ ด้วยพลังใจ พลังจิต พลังชีวิตและพลังความรักได้ไหม? เธอมีพลังใจ พลังจิต พลังชีวิต และความรักเพียงพอให้แบ่งปันหรือยัง?                   ที่แห่งนี้ อัลบั้ม: พี.โอ.พี: เอส ที่แห่งนี้มีความรักอยู่ คอยรับรู้และคอยเข้าใจ แม้ข้างนอกจะเป็นอย่างไร จะร้อนหรือหนาวแค่ไหน ก็ไม่สำคัญ จะเตรียมความรักไว้ให้เธอพักผ่อน ลืมความร้อนเรื่องราวที่ไหวหวั่น และรอยยิ้มที่มาจากใจ เพื่อเพิ่มเติมความสดใส เมื่อไหร่ที่พบกัน ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนจะเวียนเปลี่ยนไปแค่ไหน จะเป็นกำลังใจให้เธอได้รู้สึกดี เป็นที่พักที่ให้ความเข้าใจ นานเท่าไรก็จะมี ให้กับเธอ อยู่ตรงนี้ แม้วันนี้เธอยังไม่รู้จัก แม้ความรักฉันเธอไม่เห็นค่า แต่ฉันก็รู้ดีว่าสักวัน คู่แล้วคงไม่คลาดกัน ฉันขอสัญญา ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนจะเวียนเปลี่ยนไปแค่ไหน จะเป็นกำลังใจให้เธอได้รู้สึกดี เป็นที่พักที่ให้ความเข้าใจ นานเท่าไรก็จะมี ให้กับเธอ คนนี้ ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนจะเวียนเปลี่ยนไปแค่ไหน จะเป็นกำลังใจให้เธอได้รู้สึกดี เป็นที่พักที่ให้ความเข้าใจ นานเท่าไรก็จะมี ให้กับเธอ อยู่ตรงนี้ ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนจะเวียนเปลี่ยนไปแค่ไหน ไม่มีวันที่ใจที่ฉันจะลืมตามสักที จะคงรอแต่เธอเสมอไป รอให้ใจได้ใกล้สักที ฉันจะบอกเธอ คำๆนี้            "If the world seems cold to you, kindle fires to warm it." - - Lucy Larcom - - ถ้าโลกดูเหมือนจะเยือกเย็นเกินไปสำหรับคุณ ก็จงจุดไฟขึ้นมาด้วยตัวเอง