โลกนี้ไม่ไร้รัก   หลายวันที่ออกไปอยู่นอกพื้นที่เดิมเดิม พบอะไรแปลกใหม่มากมายในสิ่งแวดล้อมแตกต่าง คนกลุ่มเดิมในต่างสถานที่ หลากหลายบรรยากาศ เช้าวันหนึ่งลืมตามองฝ่าไปเบื้องนอกเห็นเจ้าชายอรุณกับหมอกสีขาว เหนือทิวเขายาวสองเฉดสีทาบแนวระนาบตึกสูงต่ำจรดสายตา ตาวันวันนั้นสีส้มสดตัดกับเมฆขาวเหมือนรอเวลาฉันลืมตามอง อีกเช้าวันหนึ่งในเวลาใกล้เคียงแต่ต่างสถานที่ฉันตื่นมาพบนางฟ้าแห่งราตรี ใช่ .. ฉันพบดวงจันทร์ดวงโตสีเหลืองสดเหนือเทือกเขาทมึนกับดงไม้เขียวในเช้าตรู่ ดาวประกายพฤกษ์ตอนค่อนแจ้งเหมือนจะโรยตัวมาเรี่ยดิน กลิ่นพระเพื่อนพระแพงไหมที่สัมผัส หรือเข้าไปอยู่ในแมนสรวงจริงๆ ชีวิตเคลื่อนไหวเร็วสูงอย่างนี้เคยใฝ่ฝันมาแสนนาน ปรารถนาจากก้นบึ้งของหัวใจเลย "สะพายกล้องท่องเที่ยว" ตั้งใจว่าในสิ่งที่บรรทึกจะถูกถ่ายทอดด้วยลีลาอักษรแบบฉบับของตัวเองสักวัน ก็ฉันอยากเป็นคอลัมนิสต์ในมุมสารคดีไงเล่า แต่วันนี้ยังไม่ใช่ ... ด้วยภาวะหนักอึ้งอย่างนี้ ฉันทำได้แค่รับนโยบายพร้อมขยายผล กลับเข้าที่ทำงานในเช้ารุ่งขึ้นเหมือนยังมีกลิ่นเยื่อไม้ใบบางติดมา มองหาเจ้าชายตัวน้อยที่เคยมาแวดเวียน พบแต่ความว่างเปล่า เธอไม่มาดูการ์ตูนเหมือนเคยหรืองอนที่ฉันหายไปหลายวัน ไม่เป็นไร ฉันง้อเธอได้ ให้เป็นคนเดียวในชีวิตเลยนะ   ฉันส่งสายตามองหาจนพบเธอนอนเหยียดยาวอยู่บนโต๊ะใต้พัดลม สอบถามคนดูแลบอก "อารมณ์ไม่ดี" เป็นอะไรไปเล่า ทั้งๆที่รู้เธอไม่ชอบอยู่กลางกลุ่มคนจำนวนมาก ทำไมต้องบังคับเธอกันนัก สังเกตได้เสมอ เธอไม่ชอบเสียงดัง ห้องเรียนไหนใช้ไมโครโฟน เธอจะไม่เข้าไปเลย แต่กลับชอบฟังบทอาขยานและบทขับเสภาหรือเพลงเย็นๆ จากห้องภาษาไทยของพี่ป . ปลาย ปกติถ้าฉันอยู่เธอจะเข้าไปเปิดดูการ์ตูน และร้องเพลงตามหรือบางครั้งก็ร้องนำแล้วแต่อารมณ์ วันหนึ่งที่แกล้งถอดปลั๊กไฟสำรองตัวที่เธอไม่คุ้นเคย เธอเปิดการ์ตูนดูไม่ได้ก็มองฉันอย่างสงสัย สักครู่เดียวอย่างเงียบงัน หันไปดูอีกทีเธอก็มีปืนดินน้ำมันในมือสองกระบอกและเล็งมาที่ฉัน อืมม์ .. อยากไม่ให้ดูดีนัก จะยิงให้ตายเลย .. เอางั้นเลยนะ ..   ฉันชวนเธอลงมาปั้นดินน้ำมัน เพราะไม่อยากให้เธอจมอยู่กับอารมณ์ร้ายนาน เธอยอมลงมาจากโต๊ะและนั่งเรียบร้อยหยิบดินน้ำมันในถุงออกมา เห็นว่าเธอมีสีเขียวก้อนใหญ่สีเดียว "ไม่ชอบสีเหลือง" คนเลี้ยงบอก ฉันไปค้นหาดินน้ำมันในหลืบตู้ มาโชคดีได้สีแดง สีชมพู สีเขียวแก่ เขียวอ่อน เมื่อกลับไปอีกครั้งเธอกำลังลงมือปั้น "ปืน" กระบอกที่หนึ่ง เตรียมจะยิงฉันอีกหรือเปล่า อยากมาวุ่นวายนัก .. ฉันใช้สีแดงและสีชมพูปั้นเป็นกลีบดอก ใช้สีเขียวทำก้านใบ เก็งใจไม่ถูกว่าเธอจะสนใจไหม หรือจะลุกเดินหนีไปตามอารมณ์ แต่เห็นเธอเก็บปืนรวมเข้าก้อนเดิม และนั่งมองเงียบๆ ฉันปั้นไปพร้อม พูด flower ..one flower ..two flowers.. เมื่อเริ่มปั้นก้านใบสีเขียวแก่ ใบไม้สีเขียวอ่อน เธอเริ่มขยับตัว จังหวะสองโมงเช้าเธอลุกขึ้นยืนเคารพธงชาติ ฉันใจเต้นรอลุ้นเธอจะนั่งลงหรือจะเดินจากไป   เห็นเธอนั่งลงและหยิบดินน้ำมันสีเขียวอ่อนของฉันไปปั้นเส้นยาวยาว ดอกไม้ ใบไม้ไม่สามารถตั้งอยู่ได้เพราะเธอปั่นเส้นยาวๆนั่นจนโต๊ะสั่นไปหมด ฉันเอาดอกไม้วางกับกระดาษขาว แต่งก้านใบเป็นลำต้น ใส่ผีเสื้อและ แมลงปอ เหมือนที่เคยวาด คราวนี้ลองร้องเพลงเบาๆด้วย เพลงของใครไม่รู้ เคยฟังมานานมาก แต่คงดีกว่าให้ฉันขับเสภาหรืออ่านอาขยานอย่างที่เธอชอบ "ดอกไม้ทุกดอกสวย หากเธอรักฉันด้วยคงสุขขี ฉันรักเธอคนดี เหมือนดอกไม้ทุกดอกบาน .. Cha ..la..la..la..la..la Cha la..la..la..la..la " ร้องวนไปมาอยู่สักสามรอบ คนเลี้ยงเด็กนั่งยิ้ม .. แต่ฉันไม่เขินหรอก .. เห็นเธอตั้งอกตั้งใจปั้นตัวยาวยาวได้หลายตัว ฉันใจชื้น   ฉันปั้นหญ้าสีเขียวพร้อมพูด Grass เอางูของเธอมาขดๆ วางใต้กอหญ้าพูด Snake เธอหยิบดินน้ำมันของเธอมาปั้นเป็นก้อนกลมวางต่องูแล้วพูด snail จริงด้วย ! ฉันลืมหอยทากไปอีกอย่าง รู้สึกอึ้งไปเล็กๆ ฉันชี้ดอกไม้ ถามว่าแล้วนี่อะไร เธอไม่ตอบ ฉันถามใหม่ What's this? เธอตอบ flower ชัดเจน เมื่อชี้ที่อื่น งู ผีเสื้อ และกอหญ้า เธอตอบเป็นภาษาอังกฤษได้หมดทุกคำ ฉันครูภาษาอังกฤษน้ำตากลบเลย ได้เวลานักเรียนเข้าแถวทำกิจกรรมหน้าเสาธง เป็นช่วงเวลาที่เธอต้องอยู่ตามลำพังอีกแล้วเพราะเธอไม่ชอบอยู่กับคนมากมายฉันเดินจากมา คนเลี้ยงบอกขอบคุณคุณครูก่อน เธอพูด "สวัสดีครับ" คนเลี้ยงดุ "ขอบคุณครับสิ" "ขอบคุณครับ" แล้วทุบคนเลี้ยงไปหนึ่งที   หลายคนบอกยิ่งโตจะยิ่งอารมณ์ร้าย ฉันใจแป้วจะช่วยเธอได้อย่างไรหนอ ฉันจะช่วยเธอได้ไหมหนอ ? เดินมาสักสามก้าวได้ยินเสียง งึมงัมไล่หลัง Cha La La La... โห ... ใครก็ได้ช่วยที ... หัวใจฉันพองคับอก .. เหมือนฉันจะติดปีก ฉันกำลังจะลอยได้แล้ว เธอแบ่งเอาก๊าซลอยตัวนี้ไปบ้างไหม นะ ฉันแบ่งให้เธอ .   เพื่อนๆขา ในรัศมีเมตตากรุณาของเพื่อนๆมีเด็กๆที่น่าสงสารอย่างนี้อยู่อีกใช่มั้ยคะ รักเขาให้มากมากเถอะนะคะ ความเมตตาที่เพื่อนๆมีแฝงอยู่ในทุกคนจะสร้างโลกให้สวยงามค่ะ เรามาสร้างโลกนี้ให้สวยงามกันนะคะ แล้วเราจะพบว่าโลกของเราสวยงามจริงๆในทุกมุมมอง             รักข้ามขอบฟ้า ศรีไศล สุชาติวุฒิ ขอบฟ้าเหนืออาณาใดกั้น ใช่รักจะดั้น ยากกว่านก โบยบิน รักข้ามแผ่นน้ำ รักข้าม แผ่นดิน เมื่อความรักดิ้น ฟ้ายังสิ้นความกว้างไกล ขอบฟ้า ทิ้งโค้งมาคลุมครอบ อ้าแขนรายรอบโอบโลกไว้ ภายใน เหมือนอ้อมกอดรัก แม้ได้ โอบใคร ชาติภาษาไม่ สำคัญเท่าใจตรงกัน รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือ สื่อภาษาสวรรค์ อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์ ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือสื่อภาษาสวรรค์ อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์ ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว. "Affection is responsible for nine-tenths of whatever solid and durable happiness there is in our lives." - - C.S.Levis - - เก้าในสิบส่วนของความสุขที่มั่นคงและยืนยาวในชีวิตของเรา เกิดจากความรักใคร่อาทร