สโมสรสร้างสรรค์ทางเลือกคนแนวใหม่ ตามใจไปค้นฝัน: Neric-club.com

Neric-Club.Com

	สารบัญเว็บไซต์

	ทรัพยากรคลับ

	พิพิธภัณฑ์หุ่นกระดาษ

	เปิดประตูสู่อาเซียน@

	พันธกิจขยายผล

	ชุมชนคนสร้างสื่อ

	คลีนิคสุขภาพ

	บริหารจิต

	ห้องข่าว

	ตลาดวิชา

นิตยสารออนไลน์

	วรรณกรรมเพื่อเยาวชน

	ลมหายใจของใบไม้

	เรื่องสั้นปันเหงา

	อังกฤษท่องเที่ยว

	อนุรักษ์ไทย

	ศิลปวัฒนธรรมไทย

	ต้นไม้ใบหญ้า

	สายลม แสงแดด

	เตือนภัย

	ห้องทดลอง

	วิถีไทยออนไลน์

มุมเบ็ดเตล็ด

	เพลงหวานวันวาน

	คอมพิวเตอร์

	ความงาม

	รักคนรักโลก

	วิถีพอเพียง

	สัตว์เลี้ยง

	ถนนดนตรี

	ตามใจไปค้นฝัน

	วิถีไทยออนไลน์

"ในยุคสมัยแห่งโลกแฟนตาซี ปลาใหญ่ไม่ทันกินปลาเล็ก ปลาเร็วไม่ทันกินปลาช้า ปลาตะกละฮุบเหยื่อโผงโผง โง่ยังเป็นเหยื่อคนฉลาด อ่อนแอเป็นเหยื่อคนเข้มแข็ง คนวิถึใหม่ต้องฉลาด เข้มแข็ง เสียงดัง มีเงินเป็นอาวุธ

'องค์ความรู้ในโลกนี้มีมากมาย
เหมือนใบไม้ในป่าใหญ่
มนุษย์เราเรียนรู้ได้
แค่ใบไม้หนึ่งกำมือของตนเอง
ผู้ใดเผยแผ่ความรู้
อันเป็นวิทยาทานแก่ผู้อื่น
นั่นคือกุศลอันใหญ่ยิ่ง'

องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ซ่อมได้

สถิติผู้เยี่ยมชมเวปไซต์

14023937

ลมหายใจของใบไม้

:::ดอกไม้ในรอยเท้า..ที่ก้าวย่ำ:::

สิงหาคม 2555

สักชั่วกระบี่เดียวของโกวเล้งที่ตั้งใจให้รวดเร็วกว่ากระพริบตา
วันนี้ฉันก็ครบรอบการตัดสินใจเปลี่ยนทางไม่เปลี่ยนทิศ
ทุกเส้นทางที่ผ่านเหมือนย้อนรอยเดิม ต่างไปแค่หาคำตอบได้แล้วทั้งหมด
ไม่ใช่เพียงเพราะว่าฉันมองโลกในแง่บวกมาสม่ำเสมอ
แต่ฉันหมายถึงทุกสิ่งอย่างดำเนินมาถึงเส้นชัยแล้ว..

บางที..ฉันอาจเป็นแค่ตุ๊กตาลานที่ถูกฝังชิพ
บางที..ฉันอาจเป็นหนูทดลองยาในหลอดแก้ว
หรือบางที..
อาจเป็นฉันเองที่กำลังกดปุ่มรีโมทและนั่งดูการทำงานของตุ๊กตาลาน
มีอะไรที่ฉันอยากรู้แล้วไม่รู้ มีอะไรที่อยากได้แล้วไม่ได้?
มีไหมที่หลุดรอดไปจากสิ่งที่ต้องการให้เห็น ให้เป็น ให้มี ตอบว่ามี

แต่จะแปลกอะไร
ในเมื่อวันนี้วัยนี้แค่ต้องการเปลี่ยนผ่านจากผู้ปฏิบัติเป็นผู้บริหารจัดการ
วันนี้วัยนี้ฉันยังไม่ถึงจุดจบของหมาล่าเนื้อ
ไม่ใช่ม้าศึกโชนสนามรบ และยิ่งไม่ใช่ราชสีห์เฒ่าเฝ้าถ้ำ

วันที่ตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางฉันก็ตั้งเป้าหมายและเดินเครื่องหันหัวเรือออกทะเล
โชคดีเสมอที่เหมือนมีตะเกียงวิเศษติดมากับชีวิต
ทุกเส้นทางผ่านที่มองย้อนกลับ ฉันเห็นความงอกงามผุดพราย
เหมือนภาพในหนังการ์ตูนแอนนิเมชั่น
เส้นทางสายปรารถนาของฉันสร้างเสร็จทัน
เหมาะสมเพียงไรหรือไม่ ต่อยอดกันเองแล้วกัน
ในวันที่เริ่มรู้สึกตัวว่า สมองของฉันเฉื่อยลง
หลายภาพถูกตัดฉับ ความคิดกระท่อนกระแท่นไม่ต่อเนื่อง
เทคโนโลยีที่ขยันปรับเปลี่ยนท้าทายคนหัวก้าวหน้า
คนเชื่องช้าอย่างฉันจะรับไหวไหมเล่า ?

เมื่อเริ่มมองหาตัวตายตัวแทนก็ได้รับรู้ว่าคลื่นลูกใหม่ขึ้นหม้อแล้ว!
นโยบายครูคืนถิ่นปลิวฟุ้งทั่วแผ่นดินฝ่าคืนวันที่ร่ำร้องหาละม่อมในคดีอุฉกรรจ์
ที่สำคัญที่สุด หน่วยงานของฉันมีโครงการติดตามประเมินผลทุกแผนงาน
เรื่องงบประมาณตำน้ำพริกละลายแม่น้ำที่พร่ำบ่นได้รับการปรับปรุงแก้ไข

ไม่ว่าจะส่งผลเช่นใดก็ตาม ฉันยังมั่นใจ..ความคิดของฉันเป็นมาตรฐานสากล

ยังเหลืออะไรอีกที่อยากได้แล้วไม่ได้ ?
ฉันยังอยากได้ อยากเป็น อยากเห็นอะไร อีกนอกจากที่เห็นที่เป็นที่มี
เสถียรภาพของคนทำงาน เสถียรภาพขององค์กรนั่นเล่า..!
ที่ยังต้องการเห็นเหมือนกับคนไทยอื่นๆทั้งแผ่นดิน
วันนี้ฉันพลิกอีกมุมมอง หลุมดำขนาดใหญ่ของภาครัฐในภาวะการแข่งขันกระฉูด
ฉันกำลังคิดว่าในองค์กรของเราไม่มีจุดมุ่งหมายร่วมกันเสียแล้ว..
จริงใหม ? ปัญหาใหญ่ที่สุดคือการสร้างวิสัยทัศน์ร่วมกันในองค์กร!

เรารู้ว่าพื้นฐานคุณธรรม จริยธรรมของคนไทยต่ำลงทุกวัน
เรายังมองหาสิ่งที่หายากเต็มทีในสังคมไทย
เรากำลังมองหาเสถียรภาพขององค์กรรวม
การพัฒนาชาติต้องเร่งเดินหน้าในเรื่องคุณธรรม จริยธรรม
ทำอย่างไรให้ประชาชนในประเทศรู้จักแยกแยะผลประโยชน์
รู้ว่าอะไรเป็นผลประโยชน์ส่วนรวม อะไรเป็นผลประโยชน์ส่วนตัว

วาระแห่งชาติที่ว่าด้วยวินัย และจิตสำนึก อย่างเป็นรูปธรรม
เพื่อสร้างคนไทยใหม่ให้เป็นพลเมืองที่ดีของสังคม
วันนี้เรายังมองหาความมีวินัยของคนในชาติ
และที่สำคัญเรามองหาวินัยในการสร้างวัฒนธรรมในองค์กร

ฉันอยากเห็นผู้ปฏิบัติงานทุกคนมีความรักผูกพันต่อองค์กร
มีความสามัคคี เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน มีวินัย มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่
ฉันยังอยากเห็นคนในองค์กรทุ่มเท อุทิศตนเพื่อองค์กรอย่างจริงใจ
มีความซื่อสัตย์สุจริต รักษาผลประโยชน์และปกป้องชื่อเสียงขององค์กร
มีการวางแผนงานที่ดีและมุ่งกระทำการด้วยความตั้งใจ ขยันหมั่นเพียร
โดยคำนึงถึงผลประโยชน์ของประเทศชาติ สังคม สิ่งแวดล้อมเป็นสำคัญ

การสร้างวัฒนธรรมองค์กรจะว่าเป็นเรื่องยากก็ว่ายาก
แต่ถ้าจะให้พูดเป็นเรื่องง่ายมันก็ง่าย
แต่ถ้าเราเชื่อมั่นว่ามันทำได้ มันก็มักจะทำได้
เพราะหัวใจคือความเชื่อมั่นของคนในองค์กร
ฉันคิดว่าการสร้างวัฒนธรรมใหม่ น่าจะง่ายกว่าเปลี่ยนวัฒนธรรมเดิม
เพราะว่ามันเป็นสิ่งที่ฝังอยู่ในจิตสำนึก
ฉันเชื่อมั่นว่าถ้าเราสามารถสร้างการมีวิสัยทัศน์ร่วมให้เกิดขึ้นจริงทุกอย่างก็สำเร็จได้

ถึงแม้ว่าเราจะมีเทคโนโลยีที่ทันสมัยที่สุดในโลก
แต่คนของเรายังมีวัฒนธรรมการทำงานแบบอนุรักษ์นิยม
เทคโนโลยีทันสมัยมากมายจะช่วยหรืออำนวยประโยชน์ในการทำงานได้จริงไหม
เพราะไม่ใช่แค่มีความสามารถในการนำเทคโนโลยีใหม่ ๆ มาใช้เท่านั้น
แต่ยังต้องรู้จักสร้างแรงจูงใจให้คนในองค์กรมองเห็นเป้าหมายร่วมกันได้ด้วย

ความร่วมมือร่วมใจเท่านั้นที่จะช่วยกันผลักดันให้การขับเคลื่อนสำเร็จได้
เหมือนกับวัฒนธรรมองค์กรเมื่อสร้างได้ก็ย่อมสามารถที่จะพัฒนาได้เช่นกัน

ฉันเหลียวหาใครอีกคนที่จัดการเรื่องราวตามแปลนของฉันให้สวยงามเสมอ
เธอคนดีของฉัน เข้าใจความคิดของฉันไหม?

เธออยู่ในมุมมองเดียวกับฉันใช่ไหม ?
ฉันเชื่อว่าไม่มีอะไรในโลกนี้ ที่มนุษย์ทำไม่ได้
อยู่ที่ทำหรือยังไม่ได้ทำเท่านั้น
เธอเห็น เธอคิด เหมือนฉันใช่ใหม
ไม่มีอะไรในโลกนี้ ที่มนุษย์ทำไม่ได้
อยู่ที่ทำหรือยังไม่ได้ทำเท่านั้นจริงไหม?

หน้าที่ ::

108 109 110 111 112 113 114 115 116