สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ร่วมกับมูลนิธิสถาบันวิจัยระบบการศึกษา มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์ (มสส.) และภาคีที่เกี่ยวข้องทั้งในระดับนโยบายและระดับปฏิบัติ ได้จัด

‘เวทีการศึกษากับการเปลี่ยนแปลงประเทศไทย’ ในหัวข้อ ‘ระบบโรงเรียนปฏิรูปการเรียนรู้’ เพื่อหาแนวทางการปฏิรูปการเรียนรู้ในระบบการศึกษาขั้นพื้นฐานของประเทศ

นายอนุสรณ์ ฟูเจริญ ผู้ช่วยรัฐมนตรีประจำกระทรวงศึกษาธิการ กล่าวว่า จากประสบการณ์ที่ได้สัมผัสคลุกคลีกับงานด้านการศึกษามานาน สามารถกล่าวได้ว่าประเทศไทยในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาไม่เคยมีการปฏิรูปการศึกษาอย่างแท้จริง  มีเพียงโรงเรียนไม่กี่แห่งเท่านั้นที่สามารถลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเองได้สำเร็จ  สำหรับภาพรวม ในประเทศไทยมีโรงเรียนที่สามารถปฏิรูปการเรียนรู้ได้อย่างเป็นรูปธรรมไม่ถึง 10 % จากโรงเรียนทั้งหมดทั่วประเทศ เมื่อเทียบสัดส่วนแล้วถือว่าน้อยมาก และไม่สามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงในระบบการศึกษากระแสหลักได้

“การจะปฏิรูปการเรียนรู้ได้นั้นต้องคำนึงถึงความหลากหลายของโรงเรียน ซึ่งมีทั้งโรงเรียนขนาดใหญ่ ขนาดกลาง และขนาดเล็ก อีกทั้งโรงเรียนแต่ละแห่งก็มีความแตกต่างกันตามสภาพพื้นที่ ดังนั้น การแก้ไขปัญหาโดยใช้โมเดลแบบเดียวกันทั้งประเทศย่อมไม่มีทางสำเร็จ”

     นายอนุสรณ์ กล่าวอีกว่า  ปัญหาหนึ่งที่หลายโรงเรียนต่างก็ประสบเหมือนกันคือ การขาดแคลนครู หรือจำนวนครูไม่สอดคล้องกับขนาดของห้องเรียน ทำให้ไม่สามารถดูแลนักเรียนได้ทั่วถึง เมื่อครูมีภาระงานที่มากเกินไปจึงส่งผลให้ประสิทธิภาพในการเรียนรู้ของนักเรียนด้อยลงตามไปด้วย  อัตรากำลังครูในปัจจุบันนอกจากจะไม่สอดคล้องกับจำนวนนักเรียนแล้ว วิชาที่ครูสอนยังไม่ตรงกับสาขาวิชาเอกที่เรียนมา เมื่อครูไม่มีพื้นฐานความรู้ในสาขาวิชานั้นโดยตรง จึงจำเป็นต้องเข้ารับการฝึกอบรม ขณะเดียวกัน ขั้นตอนวิธีการอบรมครูก็มีความผิดพลาดล้มเหลวมาโดยตลอด ทำให้ไม่สามารถพัฒนาครูที่มีคุณภาพขึ้นได้

     “ตราบใดที่ครูยังไม่เปลี่ยน การปฏิรูปก็ย่อมไม่เกิด และถ้าแก้ปัญหาพื้นฐานเหล่านี้ไม่ได้ ผมบอกได้เลยว่าประเทศไทยไม่มีทางปฏิรูปสำเร็จ นอกจากนี้สภาพแวดล้อมทั้งในและนอกห้องเรียนก็เป็นอุปสรรคสำคัญต่อการเรียนรู้ของเด็ก ซึ่งตลอด 50 ปีที่ผ่านมาทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม รัฐไม่เคยลงทุนด้านนี้อย่างจริงจัง เพราะมองไม่เห็นความสำคัญของสภาพแวดล้อมที่อยู่รอบตัวเด็ก รัฐมองว่า สภาพสิ่งแวดล้อมไม่เกี่ยวข้องกับคุณภาพทางการศึกษา ฉะนั้น จึงไม่มีห้องสมุด ไม่มีมุมหนังสือ ไม่มีสื่อการเรียนรู้ดีๆ ให้กับเด็ก มีเฉพาะบางโรงเรียนเท่านั้นที่มีทรัพยากรเพียงพอ ขณะที่หลายโรงเรียนไม่มีเลย”

     ผู้ช่วยรัฐมนตรีประจำกระทรวงศึกษาธิการ กล่าวถึงวิธีการวัดและประเมินผลการศึกษาว่า ปัจจุบันให้ความสำคัญกับคะแนนโอเน็ต (O-NET) มากเกินไป การเรียนมุ่งเน้นการวัดความจำและการวัดเกรด โดยที่ครูไม่สอนให้นักเรียนเกิดทักษะการเรียนรู้   กระบวนการสร้างความเปลี่ยนแปลงทางการศึกษาจำเป็นต้องอาศัยทั้งพลังแนวดิ่งและพลังแนวราบ โดยพลังแนวราบหมายถึงการสร้างความร่วมมือกับภาคีในพื้นที่และชุมชน ไม่ว่าจะเป็นครู ผู้ปกครอง และพระสงฆ์ เพื่อให้เข้ามามีส่วนร่วมในการจัดการศึกษาที่สอดคล้องกับชุมชน  วันนี้เรารอให้ใครมาช่วยปฏิรูปไม่ได้แล้ว ทุกคนสามารถเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องรอใคร

     ด้านนายโกวิท บุญเฉลียว ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านคูเมือง (อ่อนอนุเคราะห์) กล่าวว่า ก่อนหน้านี้ได้สำรวจพบว่ามีปัญหาเด็กหนีเรียน เบื่อหน่ายการไปโรงเรียน ทำให้เกิดการมั่วสุม ทางโรงเรียนจึงมีการปรับเปลี่ยนรูปแบบการจัดการศึกษาโดยเอาชีวิตเป็นตัวตั้ง เน้นการเรียนเพื่อตอบสนองความต้องการเป็นรายบุคคล ใช้หลักเมตตาและให้คุณค่าความเป็นมนุษย์  กระบวนการปฏิรูปเริ่มจากการสำรวจความต้องการของเด็กแต่ละคนว่าสนใจกิจกรรมเรื่องใดบ้าง จากนั้นทางโรงเรียนจึงพยายามเติมเต็มในเรื่องนั้นๆ ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมดนตรีและกีฬา รวมถึงส่งเสริมทักษะอาชีพการงาน เช่น งานจักสาน งานปูน ไฟฟ้า การทำเกษตร

     ขณะที่นายกัมพล เจริญรักษ์ ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านทุ่งยาวคำโปรย กล่าวว่า โรงเรียนแห่งนี้ตั้งอยู่ที่อำเภอกันทรลักษ์ ห่างจากชายแดนไทย-กัมพูชา เพียง ๘ กิโลเมตร ใช้ภาษากัมพูชาเป็นภาษาถิ่น 95% สิ่งที่ตามมาคือ เด็กนักเรียนประสบปัญหาการใช้ภาษาไทย จึงไม่กล้าพูด ไม่กล้าแสดงออก ทางโรงเรียนจึงจัดการเรียนรู้ใหม่โดยไม่ยึดติดตำราเรียนเป็นตัวตั้ง เพราะโลกแห่งการเรียนรู้ไม่ได้มีอยู่แค่ในห้องเรียน

     ในปี 2556 ทางโรงเรียนเริ่มต้นทดลองให้ผู้ปกครองมาโรงเรียนสัปดาห์ละ ๑ วัน และร่วมทำกิจกรรมเหมือนกับเด็กนักเรียน เพื่อให้เห็นว่าในแต่ละวันลูกหลานได้เรียนรู้อะไรบ้าง ซึ่งเสียงสะท้อนกลับมาจากผู้ปกครองค่อนข้างเป็นที่น่าพอใจ จากนั้นจึงดึงผู้ปกครองเข้ามามีส่วนร่วมในการจัดทำแผนการศึกษาร่วมกัน เพื่อให้ตรงกับความต้องการของชุมชนมากที่สุด ช่วยให้เด็กนักเรียน ครู และผู้ปกครองมีปฏิสัมพันธ์กันมากขึ้น

     นายกัมพล กล่าวด้วยว่า กระบวนการดังกล่าวนี้เรียกว่า การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของชุมชนครู (Professional Learning Community: PLC) สร้างบรรยากาศเป็นกันเอง เปิดโอกาสให้ทุกคนได้แสดงความคิดเห็น เพื่อให้เกิดการปฏิรูปโรงเรียนอย่างยั่งยืนและสอดคล้องกับวิถีชุมชน

“ถ้าเราลงมือทำ กล้าที่จะเปลี่ยนแปลง มุ่งมั่นไม่ยอมแพ้ ทำด้วยหัวใจ เพื่อการเปลี่ยนแปลงจากจุดเล็กๆ แล้วขยายไปทั้งโรงเรียนและสร้างเครือข่ายนอกโรงเรียน แม้มันจะเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเล็กๆ แต่เราก็ภูมิใจที่เห็นการเปลี่ยนแปลงและมีความสุขที่ได้ลงมือทำ”

http://www.isranews.org/thaireform-other-news/item/43292-studied_43291.html

     เมื่อวันที่ 15 ธ.ค.58 ที่ศูนย์เรียนรู้สุขภาวะ แผนงานสร้างเสริมวัฒนธรรมการอ่าน สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ(สสส.) ร่วมกับเครือข่ายเสียงประชาชน(We Voice) จัดประชุมระดมแนวคิด "การพัฒนาตัวชี้วัดวัฒนธรรมการอ่านของคนไทย" โดย รศ.ดร.วิลาสินี พิพิธกุล ผู้อำนวยการอาวุโส สำนักสร้างเสริมวิถีชีวิตสุขภาวะ สสส. กล่าวว่า การอ่านเป็นปัจจัยสำคัญของการนำไปสู่พฤติกรรมเชิงบวกด้านสุขภาวะ ในทางทฤษฎีแล้วถือกันว่า เป็นรากฐานของการสร้างเสริมสุขภาพ เพราะช่วยเสริมสร้างสุขภาวะทางปัญญาและช่วยหนุนการสร้างเสริมสุขภาวะด้านอื่นๆ ทั้งด้านร่างกาย อารมณ์ จิตใจ และสังคม การมีข้อมูลที่สามารถบ่งชี้ถึงสถานการณ์การอ่านของประเทศ ถือว่าสำคัญ และเป็นประโยชน์ต่อการกำหนดแนวทางส่งเสริมการอ่านของประเทศ อีกทั้งยังเป็นข้อมูลติดตามผลของการรณรงค์ว่าช่วยให้การอ่านของประเทศเพิ่มขึ้นมากน้อยเพียงใด

นางสุดใจ กล่าวต่อว่า ขณะที่การสำรวจตัวอย่างจากพ่อแม่ผู้ปกครอง 398 คน ของกลุ่มเด็กปฐมวัยที่มีอายุต่ำกว่า 6 ปีบริบูรณ์ พบว่า ระยะเวลาที่ใช้ในการอ่านหนังสือให้เด็กฟังเท่ากับ 709.5 นาทีต่อสัปดาห์ แบ่งเป็นการอ่านสื่อสิ่งพิมพ์ให้เด็กฟังเฉลี่ย 615.8 นาทีต่อสัปดาห์ และอ่านผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ 70.9 นาทีต่อสัปดาห์ เมื่อสำรวจกิจกรรมที่ทำร่วมกันในครอบครัวที่ช่วยส่งเสริมการรักการอ่านหรือการสร้างวัฒนธรรมการอ่านให้กับเด็กในรอบ 1 เดือนที่ผ่านมาพบว่า ส่วนใหญ่ร้อยละ 62.6 มีการทำกิจกรรมร่วมกัน โดยร้อยละ 83.2 จะอ่านหนังสือให้เด็กฟัง รองลงมาเป็นการให้คำชมเวลาเด็กอ่านหนังสือ ร้อยละ 81.3 และร้อยละ 78.6 ใช้เวลาอ่านหนังสือด้วยกัน  อย่างไรก็ตามค่าดัชนีวัฒนธรรมการอ่านเด็กปฐมวัยได้ค่าดัชนีเท่ากับ 49.6 หมายความว่าพ่อแม่ผู้ปกครองมีการอ่านหนังสือให้เด็กฟังในระดับปานกลาง

   พล.ร.อ.ณรงค์ พิพัฒนาศัย รองนายกรัฐมนตรี กล่าวในการเป็นประธานเปิดประชุมเชิงปฏิบัติการด้านสวัสดิการสังคมและการพัฒนาด้านสิทธิสตรีและสิทธิเด็กและสภาคนพิการไทยสู่อาเซียนเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม ที่โรงแรมแอมบาสเดอร์สุขุมวิท กรุงเทพฯ หัวข้อ"ก้าวไปข้างหน้าสู่ประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนพ.ศ.2568"จัดโดยกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ (พม.) ซึ่งมี พล.ต.อ.อดุลย์ แสงสิงแก้ว รมว.พม. นายวงศ์เทพ อรรถไกวัลวที รองเลขาธิการอาเซียนด้านประชาสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน เข้ารับฟังด้วย ว่า ประชาคมอาเซียนจะเกิดขึ้นอย่างเป็นทางการในวันที่ 31 ธันวาคมนี้ความร่วมมือด้านต่างๆในประเทศสมาชิกอาเซียนจากความเป็นเพื่อนจะใกล้ชิดเสมือนเป็นครอบครัวเดียวกันการดำเนินการทั้ง3เสาหลักทั้งเสาการเมืองและความมั่นคงเสาเศรษฐกิจและเสาสังคมและวัฒนธรรมจะสำเร็จลุล่วงได้ ไม่เฉพาะการทำงานของภาครัฐเท่านั้นแต่ต้องอาศัยภาคเอกชนและภาคประชาสังคมด้วยโดยเฉพาะการสร้างความเข้าใจและตระหนักในกลุ่มเด็กเยาวชนสตรีผู้พิการผู้ด้อยโอกาสเพื่อให้เกิดความมั่นใจว่ากลุ่มคนเหล่านี้จะได้รับประโยชน์จากประชาคมอาเซียน

   ขณะที่พล.ต.อ.อดุลย์ กล่าวว่าแผนงานประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนพ.ศ.2558-2568 ซึ่งเป็นแผนงานฉบับใหม่สำหรับ10 ปีข้างหน้าที่ผู้นำอาเซียนได้ให้การรับรองในการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งที่ 27ที่กรุงกัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบหลักคือ 1.เกี่ยวข้องและเป็นประโยชน์มุ่งเสริมสร้างการมีส่วนร่วมและความรับผิดชอบทางสังคมของประชาชนอาเซียน2.มีความครอบคลุมมุ่งส่งเสริมการเข้าถึงโอกาสอย่างเท่าเทียมและส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชน3.มีความยั่งยืนมุ่งส่งเสริมการพัฒนาสังคมที่สมดุลและสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน4.มีภูมิคุ้มกันมุ่งยกระดับความสามารถในการปรับตัวและตอบสนองต่อความเสี่ยงทางสังคมและเศรษฐกิจภัยพิบัติทางธรรมชาติการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและ5.มีพลวัตมุ่งสร้างสรรค์นวัตกรรมอย่างต่อเนื่องและเป็นสมาชิกประชาคมโลกที่มีบทบาทสูง

   นายวงศ์เทพกล่าวว่า เด็กและเยาวชนวันนี้จะต้องเติบโตในบริบทอาเซียนทำอย่างไรให้เด็กและเยาวชนมีบทบาทและตระหนักถึงประโยชน์ในการสร้างความเป็นวัฒนธรรมอาเซียนร่วมกันทั้งนี้การศึกษามีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในการนำไปสู่การพัฒนารวมถึงการสร้างวัฒนธรรมภูมิคุ้มกันป้องกันภัยต่างๆ

   นายเกษมสันต์ วีระกุล นักวิชาการอิสระและผู้เชี่ยวชาญ AEC กล่าวว่า ประเทศไทยตื่นตัวและเข้าใจความเป็นประชาคมอาเซียนน้อยมาก โดยเฉพาะด้านการศึกษาที่อ่อนแอมากทั้งที่ลงทุนสูงเป็นอันดับ2 ของโลก แต่สมองเด็กไทยโง่เป็นอันดับบ๊วยๆ การเติบโตของเศรษฐกิจก็อ่อนแอลงทุกปี สื่อส่วนใหญ่ก็ไม่เข้าใจในเนื้อแท้สาระความเป็นประชาคมอาเซียน จึงเป็นโอกาสที่ต้องเร่งปรับตัวโดยเรียนรู้จากประเทศเพื่อนบ้านเราเองเช่น การปฏิรูปการศึกษาขอให้ไปดูแบบอย่างของสิงคโปร์และมาเลเซียที่เคยอ่อนด้อยแต่ขณะนี้มีความก้าวหน้ากว่าไทยอย่างมาก

   พล.อ.ดาว์พงษ์ รัตนสุวรรณ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) กล่าวปาฐกถาพิเศษ เรื่องความร่วมมือของอุดมศึกษาไทยในการแก้ไขปัญหาของประเทศ ในการประชุมทางวิชาการที่ประชุมอธิการบดีแห่งประเทศไทย ประจำปี 2558 ว่า ยอมรับว่าการศึกษาไทยยังต้องปรับปรุงอีกเยอะ แต่เป็นเรื่องที่ตนทำเพียงคนเดียวไม่ได้ ทุกฝ่ายต้องช่วยกันขยับตัวให้เร็วกว่านี้ แนะนำให้ไปดูรายการคืนความสุขให้คนในชาติและรายการเดินหน้าประเทศไทยของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ฟังนโยบายด้านการศึกษาและทำตาม เพราะทั้งรัฐบาลและ ศธ. ต่างก็เดินหน้าไปในทิศทางเดียวกัน อีกทั้งรัฐบาลได้กำหนดความต้องการกำลังคนอย่างชัดเจน สถาบันอุดมศึกษาก็สามารถมองภาพและผลิตคนได้ง่ายขึ้น นอกจากนี้ตนยังขอให้สถาบันอุดมศึกษาช่วยเป็นพี่เลี้ยงให้กับโรงเรียนและชุมชนในพื้นที่ให้มากขึ้น เพื่อให้เกิดการเชื่อมโยงในการดูแลกัน สำหรับนโยบายด้านภาษาอังกฤษนั้น

  ครูเป็นหนี้ทำการศึกษาไทยตกต่ำ! สนช.ถาม รมว.ศธ.หาทางแก้ไข

ผู้สื่อข่าวสำนักข่าวอิศรา www.isranews.org รายงานว่า นายโกศล เพ็ชรสุวรรณ์ สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) ตั้งกระทู้ถาม รมว.ศึกษาธิการ (พล.อ.ดาว์พงษ์ รัตนสุวรรณ) เรื่องนโยบายการพัฒนาคุณภาพการศึกษาเพื่อสร้างขวัญกำลังใจให้คนไทย โดยขอให้ตอบในที่ประชุม สนช. ในวันที่ 25 ธ.ค. 2558

นายโกศล ระบุว่า ตามที่หนังสือพิมพ์ได้เสนอข่าวผลการจัดอันดับคุณภาพการศึกษาระดับมัธยมปลายจาก 76 ประเทศทั่วโลก ปีนี้ประเทศสิงคโปร์อันดับ 1 ประเทศเวียดนามอันดับ 12 ส่วนประเทศไทยอยู่อันดับ 47 และผลการจัดอันดับคุณภาพการศึกษา 10 ประเทศอาเซียนล่าสุด ประเทศสิงคโปร์อันดับ 1 ประเทศมาเลเซียอันดับ 2 ประเทศลาวอันดับ 6 ประเทศไทยอันดับ 8 คุณภาพการศึกษาไทยจึงน่าเป็นห่วง แต่ที่น่าห่วงยิ่งกว่าคือครูทั่วประเทศเป็นหนี้จำนวนมาก ต้องหาเงินผ่อนหนี้ ทำให้ครูไม่มีสมาธิ สติปัญญาจะทุ่มเทสอนวิชาความรู้ให้นักเรียนเต็มความสามารถ คุณภาพการศึกษาไทยจึงถูกเวียดนามแซงไป 35 อันดับ เพราะครูไม่มีกำลังใจสอนเด็ก

ปัญหาหนี้ของครูกำลังวิกฤติรุนแรงที่สุด ครูทั่วประเทศกว่า 4 แสนคน เป็นหนี้เงินกู้ธนาคารออมสินรวมกันถึง 5 แสนล้านบาท อีกทั้งครูได้กู้ยืมเงินจากสหกรณ์ออมทรัพย์และกู้หนี้นอกระบบอีก 7 แสนล้านบาท รวมหนี้สินครูสูงถึง 1.2 ล้านล้านบาท เหตุใดครูเป็นหนี้มากขนาดนี้ ทั้ง ๆ ที่เงินเดือนก็ไม่น้อยกว่าข้าราชการสังกัดอื่น ๆ สาเหตุเพราะครูส่วนใหญ่ขาดวินัยการเงิน ไม่รู้จักความพอเพียง ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายเกินตัว จึงเป็นหนี้จำนวนมาก

ผลการสำรวจข้าราชการครูสังกัดกระทรวงศึกษาธิการจำนวน 1.2 แสนคน พบว่า ครูกว่า 4.2 หมื่นคน ต้องหักเงินเดือนเกินร้อยละ 70 ไปผ่อนหนี้เงินกู้ เหลือเงินไม่ถึงร้อยละ 30 สำหรับไว้ใช้จ่ายในครอบครัว ครูอีก 3 หมื่นคน ถูกหักเงินเดือนกว่าครึ่งไปใช้หนี้เงินกู้ เงินเดือนที่เหลือไม่พอใช้จ่ายตลอดเดือน ครูอีก 5.4 หมื่นคน ถูกหักเงินเดือนไปใช้หนี้ร้อยละ 50 เหลืออีกร้อยละ 50 สำหรับค่าใช้จ่ายตลอดเดือน

ปัญหาหนี้ของครูกำลังเป็นฝันร้ายของธนาคารออมสินซึ่งเป็นเจ้าหนี้ ขณะนี้มีครูผิดนัดชำระหนี้ตั้งแต่ 3 งวดขึ้นไป โดยธนาคารออมสินยื่นหนังสือบอกกล่าวทวงถามหนี้แล้วกว่า 1.3 หมื่นคน ล่าสุดมีครูที่จะถูกดำเนินคดีอีก 5.2 หมื่นคน ซึ่งกระทรวงศึกษาธิการกับธนาคารออมสินกำลังหาทางแก้ไขปัญหานี้กันอยู่ ปัญหาหนี้ครูจึงเป็นปัญหาที่หมักหมมสืบเนื่องมาจากรัฐบาลก่อน ๆ

จึงขอเรียนถามว่า 1.คุณภาพการศึกษาระดับมัธยมปลายของไทยตกต่ำ มีสาเหตุจากครูเป็นหนี้ ทำให้ไม่มีสมาธิ สติปัญญา ไม่มีกำลังใจทุ่มเทสอนวิชาความรู้ให้นักเรียนอย่างเต็มที่หรือไม่ ประการใด

2.ผลการประเมินตัวชี้วัดคุณภาพการศึกษา ที่หนังสือพิมพ์และหน่วยงานระดับนานาชาติ เช่น ธนาคารโลก นำมากล่าวถึงในวาระต่าง ๆ ว่า คุณภาพการศึกษาไทยตกต่ำนั้น เป็นตัวชี้วัดคุณภาพการศึกษาของนานาชาติที่กระทรวงศึกษาธิการไม่ได้ให้ความสำคัญหรือไม่ ประการใด

3.กระทรวงศึกษาธิการมีแนวนโยบายและยุทธศาสตร์ให้นานาชาติเข้าใจคุณภาพการศึกษาของไทยที่ถูกต้องหรือไม่ ประการใด

http://www.isranews.org/isranews-news/item/43550-snch.html