พบเธอในวันใหม่ใต้ตะวันดวงเดิม
จำได้เสมอ...
เราพบกันในช่วงสองปีสุดท้ายในภาควิชาเดียวกัน
เธอชอบทำตัวเฟริสท์คบเพื่อนไฮโซ
แตกต่างจากโลกของฉันลิบ ฉันชอบมุมเงียบเงียบส่วนตัว
แต่อาจเป็นเพราะอีกมุมหนึ่งเธอไม่มีเพื่อนที่เหมาะกว่าฉันมั้ง
เรากลับบ้านด้วยกันทุกวัน วันที่อิ๊ดบอกฉัน " จักร์ชอบเธอ"
เธอบอก "อย่าไปสนใจเลย จักร์กะล่อน"
ฉันที่เคยแอบลังเลอยู่เล็กเล็กว่า
จักร์ชอบฉันจริงหรือแค่กะล่อนไปวันวัน
ตัดสินใจได้ในตอนนั้นเลยไม่อิดออด
เลิกใส่ใจ ไม่สนใจคนกะล่อน
ฉันคล้อยตามอย่างเธอบอก
แล้วฉันก็รู้ในที่สุดว่าเธอแอบชอบจักร์
แต่ฉันก็ยังพอใจเลือกคบเธอ
รู้อะไรไหม
วันนั้น..ฉันใช้เวลาตัดดอกกุหลาบอยู่แต่เช้า
ในสวนที่เจ้าของไม่ว่างแต่อนุญาตให้ฉันตัดได้ตามความพอใจ
ก็ลูกค้าประจำ สวนนั้นมีแต่รอยเท้าของฉันปรุไปทุกตารางพื้นที่
เก็บดอกไม้เสร็จกว่าจะถึงคลาส คริสตินยืนพร้อมบรรยายแล้ว
โชคดีที่วันนั้น เก้าอี้เรคเชอร์ถูกจัดแบบเรียงหน้ากระดาน
ไม่ได้เข้ากลุ่มกิจกรรมเหมือนทุกวัน
ฉันเขินเกินกว่าจะเข้านั่งหน้าชั้นเหมือนทุกครั้ง
เดินก้มหน้างุดงุดตั้งใจจะยัดช่อดอกไม้ไว้ใต้โต๊ะ
ตั้งใจว่าหมดพีเรียดค่อยให้เธอที่ยังมองไม่เห็นว่านั่งตรงไหน
นึกไม่ถึงว่าทันทีที่ก้าวเท้าเข้าห้อง
เสียงปรบมือเริ่มมาจากหลังซ้าย แล้วกราวไปหมดเลยทั้งคลาส
เพื่อนให้ฉันเอาช่อดอกไม้ไปให้มิสเตอร์คริสติน
ไม่รู้จะบอกอย่างไร เมื่อมีเสียงหนึ่งดังขึ้นก่อน
" Happy Valentine's Day"
แล้วหลายคนก้อพูดตามพร้อมพร้อมกัน
มิสเตอร์คริสยืนยิ้มกว้างหน้าแดง
เพื่อนเคยแซวเสมอว่าเขาเอาใจใส่ฉันเป็นพิเศษ
หลังวันนั้น คริสตินเป็นเงาของฉัน แต่เธอตัดขาดฉันไปเลย
ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าวันนั้นเธอก็เอาดอกไม้ไปให้คริสตินเหมือนกัน
แต่คริสตินไม่รับกลับบอกว่า ของผมมีแล้ว....
ก้อช่อที่ฉันเตรียมไว้ให้เธอนั่นแหล่ะ
เธอที่รัก..ขอโทษนะไม่ได้ตั้งใจ
จักร์ขอบใจนะ ช่อดอกไม้วันนั้นของจักร์สวยมากมากเลย
แต่ฉันมีแล้ว.คริสตินคะ ..คิดถึงคุณกับดอกไม้ช่อใหญ่วันนั้นเสมอ
ใต้ตะวันดวงเดิม
ฉันเจอจักร์อีกครั้งกับใครอีกคนที่ไม่ใช่ฉันและเธอ
เก็บมุมนี้ไว้ย้อนระลึกถึงเธอกับคนข้างข้างเธอที่เป็นใครไม่รู้
ที่ฉันไม่เคยรู้จัก..
บันทึก...
เพราะรักในแบบของใคร
ก็เป็นแบบของมันไม่มีแบบแผนตายตัว อย่าฝืนใจรัก ถ้ามันไม่ใช่
ไม่มีประโยชน์อะไร
หากจะคบใครสักคนเพียงเพราะอยากจะมีใครสักคน.
