Neric-Club.Com
  สารบัญเว็บไซต์
  ทรัพยากรคลับ
  พิพิธภัณฑ์หุ่นกระดาษ
  เปิดประตูสู่อาเซียน@
  พันธกิจขยายผล
  ชุมชนคนสร้างสื่อ
  คลีนิคสุขภาพ
  บริหารจิต
  ห้องข่าว
  ตลาดวิชา
   นิตยสารออนไลน์
  วรรณกรรมเพื่อเยาวชน
  ลมหายใจของใบไม้
  เรื่องสั้นปันเหงา
  อังกฤษท่องเที่ยว
  อนุรักษ์ไทย
  ศิลปวัฒนธรรมไทย
  ต้นไม้ใบหญ้า
  สายลม แสงแดด
  เตือนภัย
  ห้องทดลอง
  วิถีไทยออนไลน์
   มุมเบ็ดเตล็ด
  เพลงหวานวันวาน
  คอมพิวเตอร์
  ความงาม
  รักคนรักโลก
  วิถีพอเพียง
  สัตว์เลี้ยง
  ถนนดนตรี
  ตามใจไปค้นฝัน
  วิถีไทยออนไลน์
"ในยุคสมัยแห่งโลกแฟนตาซี ปลาใหญ่ไม่ทันกินปลาเล็ก ปลาเร็วไม่ทันกินปลาช้า ปลาตะกละฮุบเหยื่อโผงโผง โง่ยังเป็นเหยื่อคนฉลาด อ่อนแอเป็นเหยื่อคนเข้มแข็ง คนวิถึใหม่ต้องฉลาด เข้มแข็ง เสียงดัง มีเงินเป็นอาวุธ
ดูผลโหวด
 
 

'องค์ความรู้ในโลกนี้มีมากมาย
เหมือนใบไม้ในป่าใหญ่
มนุษย์เราเรียนรู้ได้
แค่ใบไม้หนึ่งกำมือของตนเอง
ผู้ใดเผยแผ่ความรู้
อันเป็นวิทยาทานแก่ผู้อื่น
นั่นคือกุศลอันใหญ่ยิ่ง'
 
องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า












           




             ซ่อมได้ 


สถิติผู้เยี่ยมชมเวปไซต์
14021565  

ลมหายใจของใบไม้

รอยบุญ
 

ในวันหนึ่งที่ได้รับเมล์ เชิญชวนไปบริจาคโลหิต
กรุ๊บเลือดตรงกับเลือดของฉัน.. แต่ทำได้แค่ถอนใจ
หลายปีที่ผ่านฉันระทมทุกข์อยู่กับความเข้าใจผิด..
หลงโทษตัวเองมาตลอดว่าทำบาปโดยไม่รู้ตัว
เลือดที่ฉันบริจาคมาหลายต่อหลายครั้ง มีเชื้อไวรัสตับอักเสบ บี!!
ฉันเพิ่งรู้ในวันที่ธนาคารเลือดปฏิเสธการรับเลือดครั้งสุดท้ายของฉัน
ฉันไม่มีความสุขอีกเลยหลังจากวันนั้น ความภูมิใจใน"บุญ"หมดไป
จนกระทั่งวันหนึ่งมีโอกาสได้คุยกับน้องพยาบาลคนหนึ่งในคิวคิว
เธอเหมือนเทพธิดาในใจของฉัน แม้เราจะไม่เคยรู้จักกันเลย
แต่จากการคุยกันวันนั้น ทำให้ฉันได้รู้ว่า เลือดของฉันไม่ถึงผู้ป่วย
เพราะต้องผ่านกระบวนการตรวจสอบก่อนนำไปใช้
ไม่ว่าสภาพความเป็นจริงจะคืออย่างไร..
หลังจากวันนั้น ฉันปลิดปลงทุกข์ทั้งมวล
และบอกตัวเองว่า บาป-บุญอยู่ที่เจตนา
สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจของเรานี่เองจริงจริง..
 
ในวันที่ฉันประสบอุบัติเหตุปางตายคราวนั้น ฉันพบแล้วปาฏิหารย์
ศุกร์ที่ 28 เมษายน .. วันที่มฤตยูเฉียดกรายระยะเผาขน!!
ปีสุดท้ายของการเรียน ทั้งวิทยานิพนธ์ ทั้งโปรเจคทรานสเลชั่น..
ฉันนอนดึกติดกันหลายสัปดาห์ โดยเฉพาะกับงานวิจัยที่ทุ่มเท
ในชีวิตการเรียนแล้ว..วิชาคณิตศาสตร์กับฉันเป็นอริกัน
ฉันไม่ชอบคิดคำนวณ..เห็นตัวเลขอย่างเดียวก็วิงเวียน
นี่ตัวเลขใส่สูทเดินมาเป็นแถวกับภาษาอังกฤษ..โอ้ยอยากเป็นมดง่าม!!
น้องน้อยและ'คณะ' อาสาติวให้ (ก้อติวมาตลอดแหล่ะ จนติวเตอร์เอือมระอา)
นัดพบสี่โมง สามโมงฉันยังเม้าส์กระจายอยู่ตึกสีอิฐห่างจุดนัด 195 กม.
 
วันนั้นเป็นวันศุกร์ก่อนหยุดยาว รถทั้งขาเข้าขาออกเป็นแนวยาวเหยียด
ฉันอาศัยเป็นเจ้าถิ่น(รู้ว่าตรงไหนมีจราจรไม่มีจราจร)
แซงซ้ายแซงขวามาอุตลุต
ผ่านเขาคดโค้งออกมาถึงทางตรงได้ก้อเหยียบสุดสุด..
ช่วงนั้นเป็นทางต่างระดับ ล้อหลังซ้ายตกไหล่ทางขรุขระเสียหลัก
สมองคงล้าเต็มที ฉันบังคับรถไม่ได้ ข้ามลู่ปาดหน้าสิบล้อลิ่วๆ
ลงสวนสักข้างทาง เหมือนได้ยินเสียงใครสักคน
"เวลารถวิ่งเร็วๆอย่าแตะเบรคกระทันหัน จะพลิกคว่ำ"
ฉันไม่แตะอะไรสักอย่าง คุมสติไม่อยู่แล้ว
นึกถึงพระพุทธคุณ พระธรมคุณ พระสังฆคุณ
และท้ายสุด...พ่อขา...ลูกไม่ไหวแล้ว..
 
มาสด้า 626 คันนั้นฝ่าดงมะขาม ยูคาลิปตัส ไปหยุดสนิทที่เสาไฟฟ้าแรงสูง
มีมะขามหนึ่งต้นติดไปกับหลังคาที่ยับเยิน
กระจกแตกละเอียด ยกเว้นด้านหน้ากับด้านคนขับ
เสาไฟฟ้าแทบจะเข้ามาจับมือแสดงความยินดีกับฉันในเวลานั้น
โชคดีที่มีคัดซี แกร่ง..เสาไฟฟ้าหัก ทว่าไม่ล้มเพราะสายไฟหลายเส้นมีโยงอยู่
ไฟฟ้าดับทั้งแถบชาวบ้านละแวกนั้นถูกหวยกันทั้งหมู่บ้านจากเลขท้ายรถฉัน !!!!
น้องน้อยบอกมีพวงมาลัยดอกไม้สดดอกไม้แห้งเต็มซากรถในวันรุ่งขึ้น..

ฉันไม่ลืมคุณมาโนชญ์ เจ้าของโตโยต้า ไทเกอร์ ออพโรด สีบรอนซ์ใหม่เอี่ยมคันนั้น
คุณมาโนชญ์ขับรถตามฉันลงไปถึงข้างล่าง และพาฉันไปโรงพยาบาล
"นึกว่าผู้ชาย" เขาบอก รถฉันคันนั้นติดฟิลม์ค่อนข้างมืด
"คุณโชคดีที่รอดตาย แต่โชคร้ายที่หลบเสาไฟฟ้าไม่พ้น"
เขาชวนฉันคุยมาระหว่างทางคงกลัวฉันใจเสาะสละร่าง
ขอบคุณคุณมาโนชญ์ในวันนั้นเหลือเกิน
เขาทำท่าเหมือนพาเด็กหกล้มหัวเข่าแตกไปล้างแผล
ฉันไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด จนกระทั่งเห็นตัวเองเลือดท่วมตัวในกระจก
พี่ใหญ่กับพี่รองขำฉัน ตอนไป"เคลียร์พื้นที่" ทั้งตำรวจ และการไฟฟ้า
"ไม่มีร่องรอยการเบรคเลย ลุยจริงจริง"
โธ่ แค่เห็นสิบล้อผ่านมาไหวๆฉันก้อจะแปลงร่างเป็นลิงลมแล้ว!!
น้องน้อยบอกโชเฟอร์สิบล้อบอกตำรวจ "เขาปาดหน้าผมไปนิดเดียว"
หลังจากวันนั้น พี่กลางกับน้องน้อยบังคับฉันฟังเพลงมิวสิคบ๊อกซ์
โชคดีหน่อยที่เป็นเพลงโปรด " รื้อฟื้นความทรงจำ" เธอว่างั้น
คงกลัวฉันกระทบกระเทือนทางสมอง โอ้ว.บางอย่างฉันไม่อยากจำนิ..
 
เดี๋ยวนี้ฉันพอใจฟังเพลงบรรเลงมากกว่า เพราะรู้สึกสงบ ไม่ฟุ้งซ่าน
(บางทีพบว่าตัวเอง "อิน" กับเพลงก้อออกจะบ่อยไป)
เพลงมีอิทธิพลกับสิ่งมีชีวิตทั้งหลายทั้งปวง
นักพฤกษศาสตร์จึงได้พยายามที่จะโน้มน้าวให้คนรักต้นไม้ทั้งหลาย
บำรุงรักษาต้นไม้ด้วยเสียงเพลง (เปิดเพลงให้ต้นไม้ฟัง)
เรามักได้ยินเสมอๆว่า เสียงเพลงทำให้ดอกไม้ผลิดอกงามสะพรั่ง
ผลไม้ติดดอกออกผลน่าพอใจ แผ่รวมไปถึงสัตว์เลี้ยงที่มีสุขอนามัยที่ดีด้วย
 
เพลงมีอิทธิพลต่อเด็กในทารกในครรภ์มารดา
เพลงในวันนี้ มีอิทธิพลครอบงำจิตใจ และสมองของฉันด้วยเช่นเดียวกัน
ปกติฉันจะชอบฟังเพลงแนวโรแมนติค..แต่หลังจากอุบัติเหตุคราวนั้นแล้ว
ฉันเปลี่ยนมาชอบฟังเพลงมิดี้ประเภทมิวสิคบ๊อกซ์..

เพลงหลายเพลงอาจจะถ่ายทอดความรู้สึกแทนเธอ
เพลงบางเพลงส่งกำลังใจมาให้เธอแทนใครสักคน
แต่เพลงบางเพลงก้ออาจถอนกำลังใจของเธอได้ทั้งหมดเช่นเดียวกัน
เพลงมีกำหนดเวลา เพลงมีตอนจบ เราเลือกที่จะฟังเพลงได้
เลือกที่จะให้กำลังใจตัวเองเถอะนะ เพลงชีวิตยังไม่จบ..
 
 
 
 

If we do not find anything very pleasant, at least we shall find something new.
- - Voltaire - -
ถึงแม้ว่าเราจะไม่พบสิ่งที่พอใจ อย่างน้อย เราก็จะได้เจอสิ่งใหม่ๆ



หน้าที่ :: 30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40  


Copyright © 2012 Neric-Club.Com All Rights Reserved